شک و تردید
به نام هستی بخش شک و تردید
شک خوب است یا بد؟؟
شک ؛ شک است!!!
شک؛ آغاز علم و دانش است...
اگه دنبال آگاهی و فهمیدن هستی؛ شک کن به همه چی و همه کس....
اگه ده تا مورچه پشت سر هم به نظم و ترتیب در حال حرکت به سمت و سویی بودند؛ شک کن که به کجا می روند و دنبال چی هستند؟؟چه قصد و مقصدی دارند؟؟
شک کن که چرا میگن "بیمه" شاید بیمه از بیم و ترس می آید در مقابل حوادث ..
شک کن که چرا عسل خوردن بدون نیش نیست!!!
شک کن که هر آسانی؛ سختی هایی در پی دارد!!!
شک کن که نباید موقع مصایب الهی نباید از کوره در برویم....
شک کن چون تو دنبال فهمیدن هستی،
شک کن که چرا موتور سیکلت اجزای اصلی آن فقط با یک آچار کوچک مخصوص که به اندازه ی انگشت اشاره است؛ باز و بسته می شوند...
شک کن که هیچی بی علت و بی حساب و کتاب نیست....
به همه چی شک کن الا ذات الله....
در ذات الله نه شک کن نه تدبر و تفکر.....
در بقیه در موارد شک کن که چرا شک کردی!!!
شک کن ولی به اندازه و حد و حساب...
حتی به خود کلمه ی "شک"؛ شک کن...
چون شک ؛ آغاز اندیشه و فهمیدن توست...!!
بی تفاوت از کنار آدم ها و محیط پیرامونت نگذر ؛ اگه دیدی یکی گریه می کند ؛ شک کن برایش....
گاهی شک ؛ باعث خنده ی کسی می شود....
شک کن چون تو لایق هوش و ذکاوت هستی و برای زندگی کردن نیاز به شک کردن داری...!!!
حتی اگه بگویند شک و بدبینی خوب نیست؛ ولی تو به همین هم شک کن که چرا می گویند شک خوب نیست!؟؟!!!
شک کن چون ذهن تو نیازمند تکاپو و چالش و روشنی است نه خنثی و خاموشی ...
به اطرافت هم شک کن....!!!
شک کن تا زنده بمانی....
شاخک هایت را شکاک کن....
ارادتمند:
سید عبداله صدیق نیا
درود و برقرار باشید