نامه

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر مهدی یوسفی نژاد( لولی وش)

آخرین اشعار ناب مهدی یوسفی نژاد( لولی وش)

درود به همه ی عزیزانی که این مطلب را می خوانند . دلنوشته ی زیر  نامه ایست به پدر بزرگوارم ،  که به تجویز دوست ِ شاعری ، هر شب زخمش را با نمک پاشویه می کند . این نامه را همین امشب برایش نوشتم و ای میل کردم . و چون اینجا را خانه ی خود میدانم و شما را محرم ، تصمیم گرفتم بدون ویرایش در اینجا هم بگذارمش .
و اما مطلب اصلی ،
کلیه موضوعات ذکر شده در این نامه کاملا شخصی و خانوادگی می باشد . و هیچگونه ارتباطی با مضامین اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی با هیچ مملکتی ندارد .
نگاهتان مستدام
***************************************************************************


سلام بابا

با امشب ، یکسال می گذرد
از روزی که داس را بوسیدی
و روستا را برای همیشه ترک کردی .
و من در این یکسال
قدر ِ یک عمر پیر شده ام
اکنون حال من بد نیست
اما احوالم ،
همان پریشان ساز ِ ناکوک که می دانی .

میدانی بابا ؟!
دلم عجیب برایت می سوزد
کج کلاه خان مثل هر روز
کلاهش را صاف میکند
و دست را تا سینه فرو می برد
در جیب ِ جالیزی که تنت بود
- تنی که وطن -
و در زیر کلاهش ، هندوانه شمار می کند .

میراب هم ،
سهم ِ آب ِ جالیز را
بطری بطری به مکزیک می فروشد
تا میراب زاده  در شهر
به  تجارت ِ ذرت بپردازد .

و کدخدا .... !
مثل همیشه  ،
قانونی از میان ِ دو پا نطق میکند
و هق هق وار ،
به ریشت لبخند می چسباند

و من !
آه  ......
مترسکی شده ام در جالیز
که جای دل ترکاندن ِ تاراج
تنها آدامس می ترکانم
و با کلاغان ِ باغ ،
لاو !   ( love )

بابا ؟!
بابای تمام ِ سی سال کودکی ام !؟
تو را به معبد ِ دستانت
بیشتر مواظب باش .
حال که در این یک سال مرد شده ام
دریافته ام ،
خدایی که وقت رفتنت
تو را به آن سپردم
دوهزار و پانصد سال می شود که مفقود است !



کسی که هنوز جای مُهر دستانت بر پیشانی اوست
مهدی ِ کوچک ِ تو

۰

شاعر درخواست نقد دارد