شنبه ۳ آذر
|
آخرین اشعار ناب فیروزه سمیعی
|
گم شده ایم باید
دوباره مرور کنم
به کوچه بر می گردم
آسمان آبی و پرندگانش
سگی که هنوز بو می کشد
جهت شمال
جهت جنوب
راست /چپ
کودکی های گمشده از پنجره باز طبقه ی دوم به کوچه نگاه می کند
و تو
هی !
به دوربین نگاه نکن
ایست!
پیدا شدیم
مقصد هم اینجاست
فيروزه سميعى
|
نقدها و نظرات
|
درود استاد اخباری بزرگوار و نکتهسنج | |
|
درودتان جناب اخباری شاعر گرامی بسیار خرسندم از پرسش و اما جواب در بند اول گمشده ایم منظورم «من فعلی » باضافه «من کودکی»است اما در مصرع های دوم و ... من فعلی به دنبال گذشته است و حالت شعر نمایشی است که در آخر شعر به آن اشاره شده است
بی نهایت سپاس از خوانش ارزشمندتون
🌹🌿🌹🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌹☀️☀️☀️🌹
| |
|
البته گزینه ی نقد فعال است وباعث افتخار اینجانب که از نظرات شما همرهان گرانقدر بهره ببرم
| |
|
درودتان شاهزاده خانوم مهربونم سرفرود مهربونم. بی نهایت سپاس 🌿🌹☀️🌿🌹☀️🌿 | |
|
درودتان جناب انصاری شاعر گرامی سپاس بیکران 🌿🌹☀️ | |
|
درودتان جناب کاظمی نیک شاعر گرامی به مهر خواندید فراوان سپاس 🌿🌹☀️ | |
|
درودتان جناب جاویدان بی نهایت سپاس 🌹☀️🌿 | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
زیباست اجازه نقد هم نقد هم ندارم ولی با احترام ازشما میپرسم
چرا در اولین مصراع فعلتان اول شخص جمع است وبلا فالصله در مصراع دوم اول شخص مفرد ؟
موفق باشید