درود

ای در جنون نهایت لیلای من،درود._ای بی سپر اسیر تمنای من درود.
آرایه ای که نیست برای سرودنت، زیبایی تمام غزل های من درود.
تشبیه شعر من که نهایت به گل نشست،مانند تو کجاست به دنیای من؟،درود.
در خواب دیده ام که درختی شکوفه داد.تعبیر عاشقانه ی رویای من درود.
مفهوم رنگ زرد به برگت غریبه است،ای نوگل بهار شکوفای من درود.
از واژه‌ها گذرنموده و هر روز میشوی ، معنای زندگی،تجسم فردای من،درود.
تو درخور ثنایی و فرقی نمیکند،
رب یا حبل ویا که اهورای من،درود.
(آذر) که ته کشید و غزل باز ته گرفت ،
ای علت تمام تقلای من،درود !!!

سراینده:(آذرک نورخواه)