روزگار برگردد

خدا کند که شبی، روزگار برگردد
نسیمِ صلح و صفا، با نگار برگردد
ز بامِ قسمتِ ما، بومِ غصّه برخیزد
هُما، به شانهٔ این بی قرار برگردد
شغالِ ذِلّت، ازین تاک زار بُگریزد
شرف اعاده شود، افتخار برگردد 
نشسته ام که ببینم، غزالِ بهروزی
به دشتِ خاطره ها، کامیار برگردد
به دستِ راقمِ تقدیر، قصه ای بهتر
به متن و حاشیۀ این دیار، برگردد
فَلَق به زلفِ سَحَر، روشنی بیاویزد
روالِ چرخِ فلک، بر مدار برگردد
سپهرِ جان و دلِ عاشقان، شود آبی
سپاهِ شور و شفا، شهسوار برگردد
شمیمِ عشق، بپیچد به دشتِ آزادی
صفا، به گونۀ گل، با هَزار برگردد
دوباره ابرِ سعادت براین چمن بارد
دوباره دلبر من، گلْ عذار برگردد
خدا کند که شبی، قاصدی خبر آرَد
بناست، خنده به این روزگار برگردد