نامردمان

تک بیت زیبایی است

درود بر شما

درودها جناب عمیدی شعر باید گرهی ، نیشگونی باید داشته باشه یاخیر😊
من شعر شما را اینجوری خواندم
این نامردمان از دردمان می پرسند
که خود می دانند دردها از چیست⚘⚘⚘

درود برشما
انسان با درد بزرگ میشود🌹🌱

‍ ‍ ‍

«ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی
چوگانِ حُکم در کف و گوئی نمی‌زنی
بازِ ظفر به دست و شکاری نمی‌کنی
این خون که موج می‌زند اندر جگر تو را
در کارِ رنگ و بوی نگاری نمی‌کنی
ترسم کز این چمن نبری آستینِ گل
کز گُلشَنَش تحمّلِ خاری نمی‌کنی
در آستینِ جانِ تو صد نافه مُدرّج است
وآن را فدای طرّه‌ی یاری نمی‌کنی
ساغرِ لطیف و دلکش و مِی، افکنی به‌خاک
و اندیشه از بلای خماری نمی‌کنی
حافظ برو که بندگیِ بارگاهِ دوست
اگر جمله می‌کنند، تو باری نمی‌کنی».*

سلام جناب
درود بر شما بزرگوار
گل واژه ای از حافظ
تقدیم شما

سلام و درود بر شما بزرگوار...فیض بردیم
سپاس از شما 🌹🌹🌹

درود بر شما شاعر حق‌گو جناب عبیدی ارجمند
سخن من نه از درد ایشان بود...
خود از دردی بود که ایشانند!
نبض قلمتان سبز
به امید روزهای خوب

درد سهم تنمان بود نمی دانستیم
زندگی دشمنمان بود نمی دانستیم
زندگی حسرت یک شادی معمولی بود
زندگی چرخش تنهایی وبی پولی بود
مرگ را آخر هر قافیه تمرین نکنم
مردم شهر تو را بعد تو نفرین نکنم
قلمتان مانا ونویسا

👏👏👏👏👏👏