بوسه های بعد طوفان

من روزهای سرد و سختم را
تابوی آزادی و بختم را

با دستهای عشق می سازم

یک ماه زندانی در آغوشم
شال الیزه مانده بر دوشم

تو بتهون باش و بخوان با من

کنسرت آزادی و عصیان را
یا رقص وطغیان خیابان را

در سمفونی مردگان دیدم

انداختم در شب عصایم را
نت های موزون صدایم را

طوفان شدم در قطره ی باران

باران که زد در این خیابان ها
یا بر تن سرخ بیابان ها

اروند تشنه باز می خندید

چگوارای دیوانه ی زیبا
با من برقص تا آخر دنیا

ما بوسه های بعد طوفانیم 

                                             فاطمه یاراحمدی (روشنا)

                                             شعر  مرکب حرکت