وقت باران

همچو گل، بی صدا  سرودیم و

پیش خار  از صفا سرودیم و

عطر ناب وفا  سرودیم و

وقت باران شده.

شعر پیشرو
شعر سروش
محمدعلی رضاپور

 

شعرسروش: 
شعر کوتاهی که  معمولا این چنین است: دارای سه تا هفت مصراع که همه یا بیش تر آنها همقافیه اند اما مصراع آخرش (در قافیه یا طول یا...) با بقیه متفاوت است. 
در سروش سعی می شود نگاه و بیان، تازگی داشته باشد. 
Шеъри Сурӯш:
Шеъри кӯтохе ки маъмӯлан ӣн чунӣн аст:
дорои 3 то 7 мисроъ ки ҳама ё бештари онҳо ҳамқофияанд
аммо мисроъи охираш (дар қофия ё тӯл ё...) бо бақия мутафовит аст. 
Дар СУРӮШ
саъй мешавад нигоҳ ва баён тозигӣ дошта бошад. 

مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش 
мактаби адабии нӯргаройӣ 
Шеъри Пешрав 
Шеьри Сурӯш