حال زندگیم خرابه

حال زندگیم خرابه ، آرزو معنی نداره                         مث یه درخت انگور توی سالِ بی بهاره 
مث یه مادرِ خسته ، که تو باغچه گل میکاره                  تا که روزی بیاد و با خودش شادی بیاره
مث یه سواره رَسته، که جلوش پُلا شکسته                   ولی باز امیدو داره ، که به دل داره یه چاره
                                    که نمیشه ریسمونایه ، تابِِ عشقش پاره پاره
یا همون بادبودنِ کشتی ، که به آسمون سواره                  یه وَرش دِلگیره دریا و تَنِش اسیره باده
                               شايدم یه پاسبونه که        می‌خواد ، شب رو بمونه
                                 اگه که یه پاسبونه          پس چرا نداره خونه
                              آره این غم ، پاسبونه               خونشم عمره گرونه