دام بلا

درود بزرگوار
جالب و زیبا بود

یارب افتادم در این دامِ بلا
کس نمی فهمَد چرا دردِ مرا

غصه میخوردم (چه) ساکت ، بی صدا
خنده های عاشقم از لب ، جدا

دور باشد حالِ نامردان ز ما
حالم از مردی چنین ( گشته) چرا؟

در هوای عشق ، نفَس (من) می کشم
تو جدا کردی مرا از این هوا

من قفس را ترک کردم ؛ دل رها
تا صدایم ( را رسانم ) به خدا



سلام و درود

مناجاتی زیبا و دلنشین

زیبا بود دوست عزیز
حسین جان موفق باشی با آرزوی بهترین ها

ممنون از
شما ژکای
عزیزهمچنین شما
بهترین ها نصیبت بشه

درودتان زیبا بود

درود برشما جناب قائدی گرامی
غزلتان به دل نشست
قلمتان سبز

سلام و درود
بسیار زیبا است
سربلند و پاینده باشید

درود بر شما، بسیار زیبا سرودید، قلمتان مانا

بسیار زیبا و دلنشین بود

سلام و دورد حسین جان

زیبا سروده ای لذت بردمممم


پانیده باشی و شاد

سلام دانیال
عزیز ممنون از
نگاه پر مهرت
موفق و پایدارباشی

یارب افتادم در این دام بلا
کس نمی‌فهمد چرا درد مرا


درود
دلتون بی‌غم

سلام
ممنونم از
نگاه پرمهرت

ممنون از شما
بزرگوار

بسیار دلنشین و لطیف سرودید،مرحبا