حراج احساس

چقدر این تنهایی های با دلیل تلخ است

احساساتم را پی نگاهی حراج کردم  و

حال دلم گوشه سینه ام خاک میخورد...

تنها که میشوم کاغذی را خط خطی میکنم

ولی زود خاطرات تلخ خفته مثل اجل معلق

بر ذهنم هجوم می آورند..

دلتنگی مرا در آغوش میگیرد و

بغض همبازیم میشود ..

آه هم منتظر همین فرصت است تا به هوای

دلتنگی از سینه ام با درد بیرون بیاید وبرقصد...

اتاق کوچک من انتهای دنیا میشود و

من میترسم با خاطراتم حرف بزنم ...

سخت است وپر از نامردی 

وقتی خاطرات شیرین گذشته تنهایی هایت

را حال آزار بدهد...

بعضی وقتها تنهایی تاوان روزای شلوغی است

که آدم احساساتش رو پی یک دل ولگرد

به حراج میگذارد...

عبدالله خسروی(پسرزاگرس)