ویرانه‌ی دل

درود بر شما، سپاسگزارم بابت توجهتان، صفا بر شما

درود بر شما، سپاس از نگاهتان

ارادتمندم دوست گرانقدرِ فرهیخته

خاک قدمتان هستم، جامتان پر می باد

سلام دوست گرامی، چگونه اهل ادبی مراعات نظیر بین جور و فرودینه و بصره و بغداد را درک نمی‌کند؟ و یا آرایه عکس را بین آهو و صیاد متوجه نمی‌شود؟ هیچ دلیلی هم وجود ندارد که شما شعر قدما را رها کنید و شعر مرا بخوانید، شما آزاد هستید هر چیزی که دوست دارید را بخوانید، در نقد هم نیازی به عذرخواهی و پوزش نیست، به هر حال سپاس از نظرتان

ارادتمندم دوست فرهیخته

در گذشته، جام‌هایی با هفت خط وجود داشت که از بالا به پایین به این نام‌ها خوانده می‌شدند: جور، بغداد، بصره، ازرق، اشک، کاسه‌گر و فُرودینه
ساقی برای هر کسی، بنا بر گنجایش و توانش، تا یکی از خطوط هفتگانه روی جام شراب می‌ریخت. ادیب‌الممالک فراهانی نام این خطوط را در شعری آورده‌است:

هفت خط داشت جام جمشیدی هریکی در صفا چو آیینه
جور و بغداد و بصره و ازرق اشک و کاسه‌گر و فُرودینه
تو برای شرابخوار تازه کار همواره حد بالا و آخر را در نظر گرفتی و از اول شروع نکردی و بدون رد شدن از فرودینه و بصره و بغداد و... به یکباره به جور رسیدی و این در حد توان من نبود و باعث بدمستی من شد

سپاسگزارم دوست فرهیخته