زندگی دوباره

زندگی یکنواخت در جریان است

و روزهای

تکراری می آیند ومیروند ...

هیچکس غم وتنهایی مرا درک نمیکند

انگار واژه شادی از من سیر است..

پر از دردم ودلتنگی های تکراری...

دستهایم رو به آسمان بلند میشوند

دلم را روی زمین جا میگذارم

و رد نگاهم تا آسمان میرود

خدایا شکرت

راه آسمانت همیشه باز است

با اینکه دلم هنوز درگیر است

آواز خدا از دور هم دل انگیز است...

رعد به تندی غرید و

باران آرام بارید ...

 صدای خدا از عرش تا فرش آمد..

انگار فرشته ای آمد

 دست تنهایی مرا گرفت و

از اینجا پرواز داد...

به خودم آمدم

دلم را مرور کردم

دیدم همه دلم از یاد اوست..

ایمان دارم میشود

با یک تبسم وسلام

زندگی را دوباره آغاز کرد..

عبدالله خسروی (پسر زاگرس)