پست های وبلاگ

'دلقک‌های قاتل' از کجا می‌آیند؟
اواخر تابستان پارسال بود که موج دلقک‌های "ترسناک" در آمریکا راه افتاد. به نظر می‌رسد امسال این پدیده غریب به کانادا رسیده. ماجرا چیست؟
در هفته‌های اخیر، مردم از نقاط مختلف کانادا با پلیس تماس گرفته‌اند و گفته‌اند "دلقک قاتل" دیده‌اند - از تورنتو و اوتاوا و هالیفکس گرفته تا گتینو و نووا اسکوشیا و بومنویل. ناگفته پیداست که روی توییتر و فیس‌بوک هم از این گزارش‌ها زیاد است.
پروفسور تیموتی اوانز، که متخصص آیین‌های سنتی است، می‌گوید "هرچه فکر می‌کنم پدیده‌ای شبیه این دلقک‌های شوم به ذهنم نمی‌رسد."
از تابستان پارسال تا کنون، "دلقک قاتل" از ایالت آلاباما در جنوب آمریکا تا نووا اسکوشیا در شرق کانادا دیده شده. در ایالت‌های آلاباما و تگزاس چند مدرسه بسته شده و پلیس چند نفر را دستگیر کرده - که هر بار گزارش اشتباه بوده و آدمی عادی لباس دلقک پوشیده بوده.
وحشت بی‌دلیل حتی به کاخ سفید هم کشیده شده. چند روز پیش خبرنگاری در از جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید، پرسید نظر رئیس‌جمهور در مورد "دلقک‌های ترسناک" چیست.
آقای ارنست گفت گزارشی در این مورد به رئیس‌جمهور نرسیده، اما "مسئولان و مجریان قانون در سطح محلی مسئله را به جد پیگیری می‌کنند، و باید به دقت هرگونه خطر احتمالی برای مردم را بررسی کنند و سنجیده عمل کنند."
به نظر می‌رسد ماجرای دلقک‌ها به بریتانیا و استرالیا هم کشیده.
بنجامین رادفورد، که در مورد پدیده رؤیت دلقک‌های ترسناک کتابی نوشته، می‌گوید، "درست عین داستان هانسل و گرتل می‌ماند." اولین نمونه‌ای که رادفورد در تحقیقاتش پیدا کرده مربوط به دهه هشتاد میلادی است. در آن ماجرا، بچه‌های مدرسه‌ای در ایالت ماساچوست آمریکا گفته بودند یک دلقک می‌خواسته گول‌شان بزند و سوار ماشین‌شان کند. البته پلیس هرگز این گزارش را تأیید نکرده.
از قضا، مقام‌های پلیس می‌گویند گزارش‌های تأییدنشده و سرکاری (در مورد دلقک‌ها) بیشتر شده.
چندی پیش کاربری در بومنویل کانادا روی فیس‌بوک نوشته بود یک "دلقک قاتل" در محله‌شان پرسه می‌زند. پلیس در محل حاضر شد اما چیزی نیافت. هفته پیش، کاربری در هالیفکس کانادا عکسی از یک دلقک که نزدیک یک دبیرستان ایستاده بود، روی اینستاگرام گذاشت. این بار هم پلیس چیزی پیدا نکرد.
وندی منسفیلد، سخنگوی پلیس منطقه‌ای هالیفکس، می‌گوید آن روز دستکم ۱۰ نفر روی شبکه‌های اجتماعی گزارش کرده بودند که در آن محله "دلقک ترسناک" هست. اما هیچ‌کدام به چشم خودشان دلقکی ندیده بودند.
بعضی موارد که به پلیس گزارش می‌شود، در واقع کار آدم‌هایی است که خودشان را شکل "دلقک‌های ترسناک" می‌کنند که دیگران را بترسانند.
تابستان امسال، پلیس دو پسر نوجوان را نزدیک یک زمین بازی در گتینو (در ایالت کبک کانادا) گرفت. پسرها لباس دلقک به تن کرده بودند و بچه‌ها را می‌ترساندند. در گرین بی (در ایالت ویسکانسین آمریکا)، یک هنرپیشه محلی عکسی از خودش با لباس دلقک روی فیس‌بوک منتشر کرده بود. این بار دستگیری در کار نبود، اما عکس نزدیک ۱۲۰۰۰ "لایک" خورد.
پروفسور اوانز و محققان فولکلورشناس به این کار می‌گویند "جلوه‌گری"، یعنی اینکه یک تصور رایج و افسانه‌وار را عینیت ببخشی.
یک نمونه مشهور و مرسوم این کار، رفتن گروهی نوجوانان به گورستان است - که روح "ببینند". اما همین فعالیت ظاهرا بی‌خطر نیز گاه فاجعه‌بار می‌شود. مثل موردی که دو دختر نوجوان در ایالت ویسکانسین دوست‌شان را با چاقو زدند بلکه لطف "اسلندرمن" شامل حال‌شان بشود.
اسلندرمن یک شخصیت خیالی است که هنرمندی به نام اریک کنودسن سال ۲۰۰۹ طراحی کرد و روی اینترنت پخش شد.
پروفسور اوانز معتقد است نزدیک‌ترین پدیده به "دلقک‌های ترسناک" همین اسلندرمن است. او می‌گوید بیشتر افسانه‌های محلی و شخصیت‌های ترسناک مدرن دست‌کم چند دهه پیشینه دارند و سینه‌به‌سینه منتقل شده اند، اما اسلندرمن و "دلقک‌های قاتل" تازه ظهور کرده‌اند و مثل صاعقه روی اینترنت پخش شده‌اند.
بنجامین رادفورد که در مورد دلقک‌ها تحقیق کرده معتقد است ریشه این پدیده به یک فیلم‌ساز جوان بریتانیایی برمی‌گردد که سال ۲۰۱۳ در نورتامپتون از خودش با لباس دلقک عکس می‌گرفت و روی فیس‌بوک می‌گذاشت که ببیند اینگونه تصاویر چگونه روی اینترنت پخش می‌شوند.
او می‌گوید: "می‌شود گفت ترکیبی از هنر نمایشی و سرکارگذاشتن مردم است."

چیزی از آزمایش فیلم‌ساز جوان نگذشته بود که ده‌ها نمونه مشابه در بریتانیا و فرانسه و ایالات متحده سر برآوردند. سال ۲۰۱۴، پلیس فرانسه ۱۴ نوجوان را که لباس دلقک می‌پوشیدند و با چاقو و چماق و حتی سلاح کمری در محله‌ها می‌چرخیدند، دستگیر کرد.
آقای رادفورد معتقد است "دلقک" جایگاهی ویژه در ذهنیت جمعی مردم دارد، به‌عنوان پدیده‌ای که یادآور خوشی و وحشت توأمان دوران کودکی است. می‌گوید: "آدم‌ها هر دو روی سکه را دوست دارند: هم چیزهایی که می‌خنداندشان، هم چیزهایی که جیغ‌شان را درمی‌آورد."
پروفسور اوانز بر این باور است که اینگونه پدیده‌های اینترنتی (مثل "دلقک قاتل" یا "اسلندرمن") مثل موج می‌آیند و چندی بعد فروکش می‌کنند - برعکس افسانه‌های محلی که دهه‌ها می‌مانند و به اشکال گوناگون بازگو می‌شوند.
او هم مثل بنجامین رادفورد حدس می‌زند این موج "دلقکی" که راه افتاده، پس از هالووین فروکش کند. هرچند رادفورد - که سه سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ این پدیده را مطالعه کرده - بعید می‌داند کامل از بین برود.
می‌گوید: "شرط می‌بندم در پنج-شش سال آینده یک موج وحشت دلقکی دیگر مثل این راه می‌افتد."
https://telegram.me/sherenab_ir
http://www.sherenab.com