پست های وبلاگ

ملاقات استثنایی الویس پریسلی و ریچارد نیکسون الهام بخش فیلم سینمایی جدیدی است که این ماه روی پرده می‌رود. اما داستانی که در پس این عکس نهفته حتی از تخیل هم غریب تر است.

عکس مربوط به ملاقات الویس پریسلی و ریچارد نیکسون، پر مراجعه‌ترین سند در بایگانی ملی آمریکاست و حتی از عکس های فرود انسان بر کره ماه، بیانیه استقلال آمریکا و منشور حقوق مدنی این کشور پر طرفدارتر است. این عکس تاریخی تنها یادگار ملاقات پرزیدنت و سلطان و مربوط به دیدار آنها در دسامبر ۱۹۷۰ در دفتر کار رئیس جمهور در کاخ سفید است.

حقایق مربوط به این ملاقات حتی از تخیل هم غریب ترند. کمدی "الویس و نیکسون" بر اساس همین ماجرا در ماه آوریل روی پرده می‌رود که در آن کوین اسپیسی نقش ریچارد نیکسون و مایکل شنون نقش الویس پریسلی را بازی می کند. در تبلیغات مربوط به فیلم آن را "داستانی واقعی که باور کردنی نیست" توصیف می کنند.

الویس پریسلی که به ندرت چیزی می نوشت، در پروازی به شهر واشنگتن از خدمه هواپیما کاغذ گرفت و در نامه ای خطاب به رئیس جمهور نوشت "حاضرم برای کمک به کشور هر خدمتی که از دستم برمی آید انجام دهم" و در ادامه درخواست کرد تا او را به مقام "یک مامور فدرال" منصوب کنند.

صبح آن روز الویس پریسلی شخصا نامه را به کاخ سفید تحویل داد. نامه به دست یکی از مشاوران ریچارد نیکسون به نام اگیل کرو رسید که از علاقمندان الویس بود. ملاقاتی برای ساعت ۱۲.۳۰ دقیقه همان روز ترتیب داده شد.

الویس سر ظهر با یکی از لباس های پرزرق و برق همیشگی خود، کمربندی با قلاب طلایی بزرگ و عینک دودی به کاخ سفید رفت. همراه خودش هدیه ای برای رئیس جمهور برد: یک کلت کالیبر ۴۵ از کلکسیون شخصی خودش.

اگیل کرو که جزییات این ملاقات را ثبت کرده و بعدها در مورد آن کتابی نوشت، در یادداشت های خود توضیح می دهد چگونه الویس نشان هایش را به رخ رئیس جمهور کشید و بعد گفت:"به نظر او گروه بیتل ها در ایجاد روحیه ضد آمریکایی نیروی موثری بوده اند." رئیس جمهور نیز دیدگاههای خود را عنوان کرد و گفت: " کسانی که مواد مخدر مصرف می کنند از پیشقراولان اعتراضات ضدآمریکایی هستند."

سپس الویس دلیل واقعی برای این ملاقات، که آرزویش برای داشتن نشان اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا بود را توضیح داد. الویس نشان های ادارات پلیس و نیروهای انتطامی را جمع می کرد و فکر می کرد نشان اداره مبارزه با مواد مخدر به او اختیارات ویژه و آزادی های یک مامور فدرال را خواهد داد. نیکسون تقاضای او برای دریافت این نشان را تضمین کرد و آنطور که اگیل کرو توضیح می دهد این ملاقات "با یک حرکت تعجب آور و فی البداهه" پایان یافت: الویس بازوهای خود را دور پرزیدنت حلقه زد و او را بغل کرد.

جذابیت قطب‌های متضاد

اکنون این عکس و سایر یادگارهای مربوط به این ملاقات در نمایشگاه آنلاینی که بایگانی ملی آمریکا ترتیب داده برای تماشای عموم در دسترس هستند. اما دلیل این همه توجهی که این تصویر به خود جلب کرده و ماندگار بودن آن چیست؟

گرگوری کامینگ از مورخان موزه و کتابخانه ریاست جمهوری ریچارد نیکسون می گوید:"دلیل توجه فراوان مردم به این عکس تصور رایج در افکار عمومی است که معتقدند ریچارد نیکسون از شخصت ها و نمادهای فرهنگ پاپ در زمانه خود بی اطلاع بود."

 

کلی گرویر، مورخ آمریکایی نیز می گوید:"برای مردم عدم تجانس این دو شخصیت جذاب است، ملاقات فردی که نماد برجسته سرگرمی و با حالی بود با فرد دیگری که نماد همه پدیده های سرد و حسابگرانه تلقی می شد."

اما با وجود تفاوت هایشان در همان ملاقات بین دو طرف رابطه ای آغاز شد که بعدها ادامه یافت. جری شیلینگ دوست و دستیار همیشگی الویس که با او به کاخ سفید رفته بود، پیوندی را که بین آنها ایجاد شد اینطور توصیف می کند: "هر دو آنها در آن زمان در اوج فعالیت حرفه ای خود بودند، هر دو تنهایی ناشی از یک چنین موقعیتی را درک می کردند و با وجود تمامی تمایزها از همان ملاقات این پیوند بین آنها برقرار شد."

هم الویس و هم نیکسون، به عنوان شخصیت های ماندگار در فرهنگ معاصر آمریکا به اشکال گوناگون موضوع محصولات فرهنگی و سرگرم کننده بوده اند، از تمسخر و دست انداختن آنها در برنامه های تلویزیونی و حتی مجموعه کارتونی مشهور سیمپسونز گرفته تا فیلم های سینمایی مثل "نیکسون" به کارگردانی الیور استون و فیلم "مردان ایکس".

گرگوری کامینگ می گوید:"هیچ چیز دیگری مشابه این عکس وجود ندارد. هیچ جای دیگری نمی توان عکس رئیس جمهور آمریکا با سلطان راک اند رول را دید. دلیل اهمیتش بی همتایی این عکس است."

اما کلی گرویر از اینکه این عکس با تضادهایی که بین دو شخصیت و استیل آنها وجود دارد، تا این حد توجه جلب کرده در تعجب است و می گوید: "این عکس یادآور دورانی است که شخصیت های معروف عالم موسیقی و سینما تا حدی که امروز می بینیم با سیاستمداران نزدیک نبودند."

چه عکسی امروزه می تواند به همین حد جالب و بحث برانگیز باشد؟

کلی گرویر در پاسخ می گوید: "تکان دهنده تر از عکس نیکسون و الویس در کاخ سفید، دیدن عکسی از دونالد ترامپ تنهایی در دفتر کار ریاست جمهوری است. رئیس جمهور شدن دونالد ترامپ درست ترکیب باورنکردنی از دو قطب متضادی است که در عکس نیکسون و الویس می بینیم: شومنی که رئیس جمهور می شود و یا برعکس، رئیس جمهوری که شومن است."