ضمن عرض سلام و ادب خدمت سروران گرانقدر
در این پست شعری از حضرت حافظ رو که بی نهایت زیباست قرار دادم
میشه از بعضی جهات مناسب با این روزهای عزیز دونست
البته بعضی اعتقاد دارن منظور حافظ در این شعر مربوط به این روزها
و بیت آخر مربوط به چهارده معصوم نیست،
تا نظر دوستان چی باشه...
حافظ
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت
بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
《سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت》
چشمت به غمزه ما را خون خورد و میپسندی
جانا روا نباشد خونریز را حمایت
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشهای برون آی ای کوکب هدایت
از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بینهایت
ای آفتاب خوبان میجوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت
این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت
هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت
عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
《قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت》