سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 6 آذر 1403
    25 جمادى الأولى 1446
      Tuesday 26 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        سه شنبه ۶ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        شرح غزل 27 حافظ
        ارسال شده توسط

        احمدی زاده(ملحق)

         در تاریخ : سه شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۱۶:۰۲
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۲۹۵ | نظرات : ۴۴
        زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
        پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست
        نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان
        نیم شب، دوش به بالین من آمد بنشست
        سرفرا گوش من آورد و به آواز حزین
        گفت: ای عاشق شوریده ی من خوابت هست
        عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
        کافر عشق بود گر نبود باده پرست
        برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
        که ندادند جز این تحفه به ما روز الست
        آن چه او ریخت به پیمانه ما، نوشیدیم
        اگر از خمر بهشت است و گر باده مست
        خنده ی جام می و زلف گره گیر نگار
        ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست
         
         

        معانی لغات غزل (27)
        آشفته: پریشان.
        خوی: با واو معدوله و بر وزن می به معنای عرق و خوی کرده به معنای عرق بر چهره نشسته است.
        پیرهن چاک: یقه باز.
        صُراحی: شیشه شراب.
        نرگس: نام گلی و کنایه از چشم.
        عربده جو: بدمست و پرخاشگر.
        افسوس: حسرت، دریغ.
        افسوس کنان: دریغ گویان.
        آواز حزین: آوازی در مایه حزین و غمگین.
        دیرینه: قدیمی.
        خوابت هست؟: آیا می توانی بخوابی؟
        باده شبگیر: باده شبانه.
        کافر عشق: منکر عشق.
        تُحفَه: هدیه، ارمغان، بدیع.
        خَمرِ بهشت: شراب بهشتی که خداوند در قرآن در آیه 21 سوره دَهر وعده داده است.
        باده مست: شراب مستی آور، شراب انگوری.
        خنده جام: اشاره به دهان گشاد پیاله است که به لب و دهان خندان تشبیه شده است.
        گره گیر: گِره در گِره، چین و شکنج دار، مجعّد.
        معانی ابیات غزل (27)
        (1)با زلفهایی پریشان و چهرهِ عرق نشسته و لبی خندان، در حال مستی، و با پیراهنی یقه باز، در حالی که شیشه شرابی در دست داشت و آواز می خواند ...
        (2)... (و) با چشمانی پرخاشگر و لبانی دریغ گویان، نیمه شبی به بالین من آمد و بنشست.
        (3)(آنگاه) سر به گوش من نهاده و با لحنی غمناک به من گفت ای خاطرخواه قدیمی من، خواب هم به چشمان تو می آید؟
        (4)عاشقی چون من را که چنین موهبت شبانه یی، همانند باده شبگیری نصیبش می شود اگر به پرستش و ستایش او نپردازد باری منکر عشق شده است.
        (5)ای زاهد! ما می زدگان را شماتت مکن، چرا که جز این، ارمغانی در روز ازل به ما ندادند.
        (6)ما آنچه را که دست ساقی ازلی از سهمیه ما، در پیمانه ما ریخت می نوشیم، می خواهد باده بهشتی باشد یا شراب انگوری.
        (7)چه بسیار، چهره خندانِ جامِ می و زلف تابدارِ دلداری سبب شکستن توبه، همانند توبه حافظ شده است.         شرح ابیات غزل (27)
        وزن غزل: فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلات
        بحر غزل: رمل مثمّن مخبون مقصور
        *
        1-شادروان دکتر خانلری در شماره دهم دوره پنجم مجلّد سخن در صفحۀ 736 طیّ مقاله یی می نویسند: این غزل در وزن و قافیه و معنا و مضمون و اسلوبِ بیان حاصل اندیشه و تصحیح و تکمیلِ یک عدّه از شعرا از قرن پنجم به بعد تا زمان حافظ می باشد.
        مضمون آن، عبارتست از اعتراض دلدارِ شوخِ مست به زهد و تقوای عاشقِ عارف و نخستین بار در غزلی از سنایی دیده می شود:
        شور در شهر فکند آن بت زنّار پرست
        چون سحرگه ز خرابات برون آمد مست
        پرده راز دریده قدح می در کف
        شربتِ کفر چشیده علم کفر به دست ...
        *
        پس از سنایی انوری همین مفاد و مضمون را در وزن و قافیه دیگر چنین بیان کرده است:
        باز دوش آن صنم باده فروش
        شهری از ولوله آورد به جوش
        صبحدم بود که می شد به وثاق.
        چون پرندوش نه بیهُش نه بهوش
        *
        پس از انوری، ظهیر فاریابی از این مضمون و وزن پیروی کرده است:
        یارِ می خواره من دی قدحِ باده به دست
        با حریفان ز خرابات برون آمد مست
        به دَرِ میکده بگذشت و صلایی در داد
        سَرِ خُم را بگشاد و دَرِ غَم را در بست
        *
        و پس از ظهیر فاریابی، شیخ فریدالدّین عطّار همین مضمون را در وزنی دیگر پرورانده است:
        نیم شبی سیمبرم نیم مست
        نعره زنان آمد و در را شکست
        هوش بشد از دل من کو رسید
        جوش بخاست از جگرم چون نشست
        *
        و پس از عطّار نوبت به خواجوی کرمانی می رسد:
        سحرگه ماه عقرب زلفِ من مست
        درآمد همچو شمعی، شمع در دست
        دو پیکر عقربش را زهره در برج
        کمانکش جادویش را نیز در شست
        *
        آنگاه نوبت به حافظ می رسد که این هنرمند معجزه گر به زیباترین وجهی این مضمون را تکمیل کرده و بیان می کند:
        زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
        پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست ...
        *
        2-حافظ در بیت دوم اشاره به آواز حزین دارد و این نامی است که به گونه یی از آواز که به آن (نواخت) هم می گفتند اطلاق می شده و مسبوق به سابقه بوده است. سعدی فرماید:
        چه خوش باشد آواز نرم حزین
        به گوش حریفانِ مستِ صبوح
        به از روی زیباست آواز خوش
        که آن حظّ نفس است و این قوتِ روح
        و در جای دیگر گوید:
        حزین نشسته حسودان دولتت همه سال
        تو گوش کرده به آواز مطربانِ حزین
        *
        پس می توان گفت که آواز حزین نوعی از آواز نرم و گرم و گوشنواز بوده که در آن رگه یی از درد عشق نهفته و بازگو کننده حالت نگرانی و غمزدگی عاشق بوده است.
        دکتر عبدالحسین جلالیان
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۵۵۴۳ در تاریخ سه شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۱۶:۰۲ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۳۱ شاعر این مطلب را خوانده اند

        سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)

         ،

        فاطمه سادات بحرینی

         ،

        لـــــــــــــــیلا رنجبران

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        جمیله عجم(بانوی واژه ها)

         ،

        فاطمه رها

         ،

        منصور دادمند

         ،

        نجمه طوسی (تینا)

         ،

        سیاوش پورافشار

         ،

        عباس خوش عمل کاشانی

         ،

        مریم حسینی

         ،

        حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

         ،

        نسيم خسرونژادصبا

         ،

        عليرضا حكيم

        ،

        آرمین بهــــــروزی

        ،

        مینا علی زاده

        ،

        فاطمه توکلی

         ،

        جعفر جمشیدیان تهرانی

         ،

        محمد مير سليمانی بافقی (باران)

         ،

        محسن افشار نادری

         ،

        عباس زارع میرک آبادی

         ،

        رضا نظری

         ،

        علیرضا حسن شاهی

         ،

        جمیله زینعلی

         ،

        معصومه عرفانی (عرفان )

         ،

        زین العابدین محب علی

        ،

        نادر ابراهیمیان

         ،

        محمد خسروبیگی

        ،

        مصطفی مهدوی(دل به دوش)

         ،

        شرمینه بهاروند

         ،

        منوچهر مجاهدنیا

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۲۱ ساعت پیش         زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        دیروز         زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        ۲ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۵ روز پیش         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        ۵ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۶ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۷ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        از قافله ی عشق تو من جا ماندم ااامروز که گذشت به فکر فردا ماندم ااا فردا که رسید قافله ای نبود در سرتاسر دشت اا فردای دگر قافله پر بود و گذشت
        میر حسین سعیدی

        بادا علیکم سلام بر بهترین شاعران ااا بی غصه هر لحظه ی زندگی طاهران ااا کمک همیشه نکوست غصه همه حرام است ااا ای شاعران بخوانید هر لحظه رمز قرآن ااا
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        یک سلام به شما شاعران سایت ناب
        ابراهیم صفری (ساقی)

        تو کز محنت دیگران بی غمی ااا نشاید که نامنت نهند آدمی
        میر حسین سعیدی

        راه هنر پروری رسم خدای جلیست آآآ خلقت ماه و زمین بهانه اش آن نبیست

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2