پست های وبلاگ

وقتی به بعضی آدمک ها که لیاقت احترام را ندارن میدان میدی از نگاه پر مهر و کلام گرمت خیالشان در چاه نادانی می افتد و احساس مهم بودن می کنند در حالیکه این افراد به دلیل داشتن عقده های شدید و کمبود وجود عشق در زندگیشان دچار افسردگی و تنهایی پنهانی شده اند که گاه خودشان از آن خبر ندارند و از آنجا که در دوران نوجوانی و جوانی به دلایل مختلفی از قبیل نداشتن زیبایی ، موفقیت در جلب توجه دیگران ، پیشرفت های علمی ، درسی و ورزشی و .. مورد توجه اطرافیان و دوستان قرار نگرفته اند و حتی مورد بی مهری هم قرار گرفته اند اکنون با یاد وخاطره تلخ آن دوران و عقده هایش روزگار را میگذرانند و همیشه منتظر فرصتی هستند تا آن روزها را با بر سر دیگران خالی کنند و عقده هاشان را سرکوب کنند .. این افراد تاب تحمل عقیده و حرفهای دیگران را درباره ضعف های خودشان ندارند و زود دست به مقابله مثل میزنند و با پرخاشگری و عصبانیت با طرف برخورد می کنند .. از طرفی این آدمها از موفقیت و مورد توجه بودن دوستانشان در جمع ها پنهانی و مرموزانه زجر می کشند و سعی می کنند در بحث ها اجازه صحبت به دوستانی را که از خودشان بیشتر می فهمند ندهند ..  من خودم در طول زندگیم تا الان بارها با اینجور افراد برخورد داشته و دارم و هر بار بخاطر احترام به انسانیت و شخصیت خودم در مقابلشان کوتاه آمدم ولی در افکارم برای این آدمها هیچگونه احترام و ارزشی قائل نیستم و اگر از راز تنهایی و درونی شان که بدنبال معشوق های خیالی خود را آواره خیال کردند و بارها در قدم زدن هایشان دست معشوقه ای را که اصلا وجود خارجی ندارد در دست خیالی شان میگیرند و خنده کنان به دل سرزمین عاشقی میزنند آگاه نبودم هیچوقت دلم به حال تنهایی و بیچارگی شخصیت شان نمی سوخت .. برای شناخت این افراد کافیست به بهانه ای در مقابلشان ایستاد و به نظرشان ایراد گرفت و بعد با صدای بلند در مقابلشان حرف زد .. زود خودشان را نشان میدهند .. این آدمها خیلی حقیر هستند و نباید به آنها اجازه ورود به دوستی را داد ..
عبدالله خسروی (پسرزاگرس)