پست های وبلاگ

عملیات حلبچه نزدیک بود و من مرخص ام به پایان رسیده بود مدت هفت سال در جبهه بودم و چهار سال دیدبان لشکر 27 حضرت رسول(ص)بودم و من میبایست سریع به لشکر  27 حضرت رسول(ص)میرفتم مادر من درب درمنتظر بدرقه کردن من بودوقتی از طبقه دوم خانه مان به پایین میر فتم بوی مرگ احساس کردم و قلب من ندا داد که دیگر به خانه بر نمی گردم تا حالا قلبم به من دروغ نگفته بود من صد بار از مرگ صدرصد نجات پیدا کرده بودم و شده بو دم معجزه تلخ من استاد عملیات در کوهستان بودم و خطر عملیات حلبچه در مقابل عملیات کربلای 5 به صفر میرسید خو استم به مادرم کلمات آخر وداع را بگویم اما نتوانستم بیرون رفتم اما برگشتم مادرم به من با خنده گفت چیزی می خواهی به من بگی نمی توانستم به او بگویم  که دیگه به خانه بر نمی گردم زیرا که طاقت شنیدن آن را نداشت داشت اشک در چشمهایم جمع میشدبا خنده گفتم نه سریع بیرون رفتم تا مادرم متوجه اشکم نشه به عملیات رفتم یکی از تپه ها پاک سازی نشده بود و تک تیر انداز آن اول صبح تیری به سمت ما که گردان سلمان بودیم شلیک کردهمه پایین آمدندمن در حال کندن سنگر انفرادی بودم  و در ذهنم گفتم