شيداي تعليم / مُحّب التعليم
من علمنّي حرفاً شنيدم نام زيبايـــــــــت
فقد صيّرني عبداً خريدم نظم شيدايـــــــت
تو را در آسمان ديدم خيالي نيست جويايــم
درون كلبه ي دردم پسنديدم نواهايـــــــت
دل آزرده نشو جانا مرا در قالب تعليـــــــم
به تنهايي سفر كرده درون جام ديبايــــــت
شميم قطره ي باران كه در قلبت فرو رفتـــه
مرا شوييده در وادي، دل و عقلم به آوايــــت
به آب صاف و دريايي بهشتي در زلالـــت را
مرا نوش گوارايي بشستي در صفاهايــــــت
پيامبر گونه اي يارا معلم سرور دلهــــــــا
شبيه آن رسولاني بجوشان در نداهايـــــت
چه خوشحالم از آن روزي كه دردم مي شود درمان
سراغ باغ رنگينم بجسته بوي گلهايـــــــت
خوي خوش معشر نما در دشت دلهاي يتيـم
مهتاب زن در ظلمتم سر باز آن ماوايـــــت
تو را در خواب مي بينم و در روزم سر افــرازم
اگر در سينه جا دارم سفر كرده به شيوايــــت
بكن ريشه ي جهل و غم از اين ساحل درياهـا
خروشان مي شود اذهان ِ زيبنده به دنيايـــت
بكار آن ساقه ي تعليم در دلبان مستي هــــا
گلستان مي شود زيباست در اطراف دريايــت
الهي عمر بي حاصل كه در چنته به من دادي
به عمر آن عزيز جان برخ دل در نما هايـــت
ثعالب سالها كوشيد در تعليم و آمــــــوزش
به شهر و روستا رفته كشيده درد غم هايــت
محب التعليم
من علمني حرفاً سمعت اجمل نطق شعرك
فقد صيرني عبداً شربت ا لنظم من فكــرك
رايتك في السما ءا ستاد مو متخيل النظــره
في بيت الالم حبيت شمه نابعه الگلبــــك
تعذب گلبك التعبان في قالب ربانه اسنين
انه الوحدي ابسفر طريت ابشطوط التنظر المطــــرك
قطرة ريحتك مطرت علي گلبي ابسهر جـــــــــرار
غسلت جسمي و الامي او علي الوادي إسمعت صوتك
مايك صافي يا بحري جنة انته او زلالك طيــــــب
شربت العافيه او غسليت عگلي من كثر ذكــــــرك
يا سيرت نبي الاسلام يا استاد يا جيـــــــــدوم
يا شبه الرساله ارسيت فّور بل گلب عــــــــطرك
فرحت ابيوم داويته الگلب من كل الم و احــــرور
ادور بل ورد بستان متلون يشــــــــــع وردك
عاشر يتامه يا شهم اخلاقك او فنك نبـــــــــذ
بزغت شمس من ظلمتي جندي المدينه الحبتك
اشوفك في منامي اهواي و ايامي ابفرح ســـرها
اذا دخليت دلالك طويت الطرق من دربـــــك
شعر ترجمه شده فارسي و عربي
سروده جاسم ثعلبي (حسّاني) 30/01/1391