علی (علیه السلام)

نام شعر: علی

علی کسی است که حق را تراز و معیار است
علی کسی است  که حبّش کلید اسرار است

به خندق و اُحد و بدر و خیبر و صفین
طنین نام علی ترس جان کفار است

علی علیِّ خدا و خدا خدای علی
تمام عالم امکان به او بدهکار است

اگر به قائده ی استحاله هم باشد
من آن سگم که ولای علی نمک زار است

اگر چه بُنجُلم و بیخ ریش صاحب خود
دلم خوش است که زهرا مرا خریدار است

برادر و سپر و جانشین پیغمبر
علی ؛ که در غزوات نبی جلودار است

اگر که ورد لبان رسول مدح علیست
خدا گواست نبی هم بر او گرفتار است

تویی که نامت علی اسم اعظم الله ست
یکی ز معجز نامت شفای بیمار است

نماز و روزه ی من را قبول حق کردند
علی علی رطب من به وقت افطار است

آهای منکر حیدر چرا نمی‌فهمی ؟
علی قسیم اهالی جنّت و نار است

خدا به مصحف خود آیه آیه مدحت کرد
بشر کجا ز تو گفتن علی ؛ چه دشوار است

خبر ز شاعر دلخسته ات بگیر آقا
در آن زمان که به چشمم اجل پدیدار است


نصما
۱۴۰۴/۱۲/۲۸
آکتائو
قزاقزستان