سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 8 بهمن 1403
    28 رجب 1446
      Monday 27 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وداع از اين دنيا براي ما بسيار نزديك است، ولي ما آن را بسيار دور مي‌بينيم وگرنه اينقدر با هم نزاع نداشتيم. محمدتقی بهجت

        دوشنبه ۸ بهمن

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        اکرم حسن زاده شاعر پاوه‌ای
        ارسال شده توسط

        سعید فلاحی

        در تاریخ : دیروز
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۹ | نظرات : ۰

        آقای "اکرم حسن‌زاده" متخلص به "سریاس" از شاعران  و فعالان فرهنگی شهرستان پاوه در فروردین ماه سال ۱۳۵۱ خورشیدی، در روستای مرخیل پاوه، در عشیره‌ی سادات ایناخی و در دامان خانواده‌ای فرهنگی چشم به دنیا گشود. 
        وی تحصیلات ابتدایی خود را در سال ۱۳۵۷ شروع، و در سال ۱۳۶۹ دیپلم علوم تجربی را در شهرستان روانسر گرفت، و با ادامه تحصیل در رشته‌ی روانشناسی، موفق به اخذ لیسانس روانشناسی شد و در آبان‌ماه سال  ۱۳۷۴ به استخدام اداره‌ی تبلیغات اسلامی شهرستان پاوه درآمد و اکنون هم به‌عنوان کارشناس فرهنگی در آن اداره، مشغول به خدمت است.
        و از سال ۱۳۷۲، عضو کانون نویسندگان و انجمن شعر پاوه است و به سرودن شعر و نوشتن نثر و مقالات پرداخته است. آثارش در مجلات محلی و منطقه‌ای از جمله ئاوینه و سروه و... به چاپ رسیده است.
        ایشان در سال ۱۳۷۸ ازدواج نموده و دارای دو پسر به نام‌های "کارو" و "ایلیا" است. 

        ◇ نمونه‌ی شعر کُردی:
        (۱)
        [موناجات] 
        سه‌رجه‌می ديوانه‌كه‌ی من سوزی "حی‌الله" ئه‌كا 
        گومی قولی شيعره‌كانم هه‌روه كوزه‌ريا ئه‌كا 
        بيمه باسی نيعمهیتی ئه‌و "ما عبدناك" ده‌ليم 
        عومروتاقه‌ت كورته ياران كه‌ی بری ريی‌خوا ئه‌كا 
        لايه‌زالی‌و گه‌وره‌یی زاتی خودايه ئاوه‌ها 
        "ما عرفناك" به وردی حه‌زره‌تی "لولا" ئه‌كا 
        گه‌ر بنورين تاوی بوئه‌و ئاوينه‌ی ئاسمانه‌كه‌ی
        شه‌وقی نوری، ئاگری نيوتووری دل به‌پا ئه‌كا 
        چون بكه‌م من باسی شه‌ئنی ساحيبی خوان‌وكه‌ره‌م
        مه‌ر بليم "الله اكبر" سوالكه‌ری دارا ئه‌كا 
        سازی دونيا هه‌ر له لايه‌وسازی ئينسانيش جيا 
        جا "تبارك" بوو خودايه حوسنی خه‌لقی وا ئه‌كا 
        گيان و لوتف هه‌ر لوتفی خوايه، بين بكه‌ن سه‌يری كه‌ره‌م
        هه‌ر به‌رامبه‌ر روحه‌كه‌ی خوی، جه‌ننه‌تی سه‌ودا ئه‌كا 
        نيعمه‌تی ئه‌و زوره تا سه‌رناكرين بومان به‌يان
        ئه‌ر بنوسين زورتريش له سه‌دهه‌زار ديبا ئه‌کا 
        گوی بده‌ی "سه‌رياس" له زيكری داروبه‌رد، گول يا گيا 
        تاوی هه‌ر "سبحان ربی" و تاوی "قل هوالله" ئه‌كا.

        (۲)
        [دایه‌گیان]
        تۆ چرای ژينی به‌هه‌ستی هه‌ر مه‌به‌ستی دايه‌گيان
        گشت به بۆنه‌ی هه‌ستی تويه هاتنه هه‌ستی دايه‌گيان
        خۆشه فه‌رمووده‌ی ڕه‌سول(ص) بۆ وه‌سفی جوانی ناوه‌كه‌ت
        پێشكه‌شی عاله‌م به‌هه‌شتێ واله ژێر پێڵاوه‌كه‌ت.

        (۳)
        ڕووبارێك هات
                                تا به‌به‌رزی بسه‌لمێنێ 
        له باوه‌شی نزمی ڕۆيين 
                                     زۆر به‌رزتره‌!
                                    هه‌تا وستان له‌سه‌ر به‌رزی
        هات تاوستان بشڵه‌قێنێ 
                       ده‌ستی چياوماسی وگوێ ئاو
        له‌ده‌ست يه‌ك نێ 
                     هات تا ئه‌وين 
                              به گويی چيا بچرپێنێ 
        ماچ له‌دوای ماچ
               تێری بكا گوێ ئاوه‌كه‌ی
                                                 تامه‌زرۆیی 
        به ڕۆيشتن وستان بكوژێت 
                    بێده‌نگيه‌كان شه‌پۆل شه‌پۆل بخنكێنێ 
        فێرگه‌دانێ 
        فێرگه‌يه‌كی 
                خۆبه‌خت كردن
        له‌ پێناوی داروبه‌ردا
                                 هه‌ناسه‌دان
                                          تاكوومردن
        هات تا ماسيه‌سوره‌ی بچووك ببا به‌ره‌و ناخی زه‌ريا
                               ئيقيانووسی شيشه‌كانيش  بخنكێنێ!!
        ده‌ستی هه‌رچی ئاوی خوايه  
                      له‌ده‌ست يه‌ك نێ

        (۴)
        [دوو قه‌لی ڕه‌ش] 
        له ده‌شتێکی جوان و سه‌وزوو بێ زستانا 
        دوور له چاوی
        هه‌ر ناحه‌زێک 
        ده‌ست له‌ملی خه‌ونه‌کانیان ڕایان ده‌بوارد
        مه‌م و زینێک…
        خه‌ڵاتی مه‌م
        کانیاو بوو… گوڵ وباخ وبۆن وسه‌مه‌ر
        نازی زینیش 
        شنه‌ی زوڵفی خاوی سونبوڵ، له‌نجه‌ی عه‌رعه‌ر
        کڕێوه زانی 
        هه‌ناسه‌یه‌ک
        دوو هه‌ناسه 
        کلووکلوو هه‌ناسه‌ی سارد
        ده‌شتی ته‌زان
        گڵای وه‌ران
        بۆنی له‌باخ و گوڵ فڕان
        کانی قه‌تیس 
        داربه‌ری سیس 
        نازی زینیش شیواو مه‌میش 
        هه ر وه‌ک گوڵی ده‌می زریان
        هه‌‌ڵپرووکا 
        ڕووتوقووت بوون داروسه‌وزه‌و
        گشت کێو که‌ش
        ئێسقانه‌کانی مه‌م وزین 
        بوونه جێژوان بۆدڵداری
        دوو قه‌لی ڕه‌ش…!!

        (۵)
        شەوگار 
        بە گیانی خۆر 
        سوێندەت دەدەم 
        دام پۆشە 
        تاکەس نەببنێ 
        گزینگێکی یادی ئەوین 
        هەرشەو دێتوو 
        دەست لەملی 
        ئاواتەکانم دەکاتوو 
        دەبێتە هەتاوی خەیالاوی 
        خەونەکانم.

         (۶)
        ژن هەر ژینە 
        ژن ژیانە!
        ژنیش ژانە!!!
        بۆ من، بۆ تۆ 
        بۆ ئەو کەسەی 
        بیرووهەستی 
        وەک شەیتانە!!!

         (۷)
        جێژنی نەورۆزە 
        ئاگر بریکارە بۆ 
        مێژوی نیشتمان.

        ◇ نمونه‌ی شعر فارسی:
        (۱)
        [اعتیاد] 
        دردها و رنج‌هايم، در نهان اعتياد 
        ناتوانی فقر و تنگی، ارمغان اعتياد
        برگ خشخاش مرگ گل را با خودش آورده است 
        امتداد روز خشخاش، در امان اعتياد 
        روزها رفت و شبانی بی‌سحر داريم پیش 
        ای دريغا ای دريغا، از زمان اعتياد 
        نوجوانان را ببينيد چون گل پر پر شده 
        سفره‌ی شيطان پهن و ميهمان اعتياد 
        اين عصار خون اعصار، هوشيار هر زمان 
        با خماری شد رفيق و شد جوان اعتياد 
        ای جوانان پايه‌های دوستی را بنگريد 
        دوست بد باشد هميشه، نردبان اعتياد 
        دوست بد وابستگی را می‌كند تزريق تو 
        دوست خوب باشد بلا و تير جان اعتياد 
        اجتماع بی‌ثبات و سست و بی‌پايه شود 
        گر شويم با خاطری خوش همگنان اعتياد 
        تا شقايق هست بايد زندگی را طی نمود
        اين سخن باشد برادر ترجمان اعتياد 
        گر شقايق بينوا شد، پروريمش ما به دل 
        نو جهانی پر شقایق بی‌مکان اعتیاد 
        ما ز نو "سرياس" سازيم اجتماعی چون بهشت 
        نوجوانانی گل‌آسا، بی‌عنان اعتياد.

        (۲)
        عمرمان گذشت تا باورمان شد 
        آنچه باد برد 
        عمر ما بود...
        نه برگ‌های پاییزی.

        گردآوری و نگارش:
        #زانا_کوردستانی

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۵۴۱۰ در تاریخ دیروز در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱ شاعر این مطلب را خوانده اند

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1