سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 1 دی 1403
    21 جمادى الثانية 1446
      Saturday 21 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۱ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        محمد مرادی نصاری شاعر ایوانغربی
        ارسال شده توسط

        لیلا طیبی (صحرا)

        در تاریخ : ۱۷ ساعت پیش
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۰ | نظرات : ۰

        آقای "محمد مرادی نصاری" شاعر و نویسنده‌ی ایلامی، زاده‌ی سال ۱۳۶۹ خورشیدی، در ایوانغرب است. 
        وی تکنیسین الکترونیک و دارای دکترای ادبیات از دانشگاه کردستان و مدتی در اداره‌ی آموزش و پروش سنندج مشغول به تدریس بود، که به‌خاطر مسائلی هویتی و ملی‌گرایی از کار اخراج شد.
        برگزیده شدن در جشنواره‌های جایزه ادبی طنز کردستان، دفاع مقدس، جشنواره تخصصی رباعی نیشابور و... از جمله موفقیت های نصاری محسوب می‌شود. 
        او مدیر انتشارات باشور ایلام است و تاکنون مجموعه‌های مختلفی از او چاپ و منتشر شده است، از جمله:
        - تاکسی‌ها جای دوری نمی‌روند 
        - ترتیبات تاریکی 
        - نواختن ویولن با اره 
        - اردوگاه رستگاری (گزيده شعر معاصر کُرد) 
        و...

        ◇ نمونه شعر کُردی:
        (۱)
        [مەدرەسە] 
        (-خانم ئمتحان نەگر تن خودا
        -خانم ئێ سوئالە هاتگە؟
        -ئیمە دەرسمان ئجازە ها دۊا...)
        خوەش وە حاڵ ئێ کڵاس رووشنە 
        ئێ کڵاس سەر خوەشەو
        ئێ کتاو و کیف و دەفتەر منە...
        خانم ئێ دڵە بوەخش ئەگەر
        بێ ئجازە عاشق تنە!

        (۲)
        [سەفەر] 
        هامە ناو قەتار نیمە شەو
        سەر خوەشم 
        ک هۊر ئەو چەوەیلە ها منەو
        -وەگەرنە ئێ ڕێە خودا بزانسا چەنێ ئدامە داشت-
        هامە هۊرێ و لە دەروەچەو
        چەو گرم وە ئی شەوار بێ بنا؛
        سەردەوا چەنێ جوان ترە!
        ئێ گوڵە ک ها لە سینگم-
        لە هەر گوڵێ 
        ئەرغوان ترە! 

        (۳)
        زڵفت بکه‌ره‌و، هوونکه تافه‌ێ ئاوت                   
        خوه‌شحاڵ ک مه‌س بکه‌م له کۊزه‌ێ چاوت
        ئه‌زره‌ت وه دڵم زوانمان بێ‌ده‌نگ نه‌و         
        یه‌ێ رووژ وه کوردیه‌و بنۊسم ناوت 
        • برگردان به فارسی:
        زلفت را رها کن که آبشاری خنک است 
        ای کاش که از کوزه ی چشمانت سرمست شوم
        آرزومندم
        زبان مادری ام خاموش نگردد
        و یک روز
        نامت را با کُردی بنویسم.

        (۴)
        ها بان دڵم داخ ده‌نگ خامووشم          
        قیژقاژ قڵایله‌گه‌ێ ڕه‌ش پووشم 
        چۊ دارێگم، ته‌وِر هناسێ بڕیه             
        هه‌ر شه‌و شین مه‌لۊچگه‌یل ها گووشم.
         •برگردان به فارسی:
        بر دلم مانده است، داغ صدای خاموش و
        فریاد کلاغان سیاه پوشم 
        همچون درختی هستم 
        که تبر نفسش را بریده است 
        در گوشم 
        هر شب شیون گنجشک‌هاست.

        (۵)
        دارێ به‌رزۊم، بێ تِ پشتم چه‌میاس          
        نه دڵخوه‌شیم هه‌س و نه عشقم گوڵ داس
        ئێ قه‌ڵب تره‌ک بردگه له سینگ  مِ         
        باوه‌ر که «دۊاهمین هه‌نار دونیا»‌س
        • برگردان به فارسی:
        درختی سربلند بودم
        که بی‌تو خمیده‌ام
        نه دلخوشی‌ای دارم و نه عشقم جوانه زده‌ست 
        این قلب ترک خورده نیز 
        در سینه‌ام، 
        آخرین انار دنیاست.
         
        ◇ نمونه‌ی شعر فارسی:
        (۱)
        ای کاش که همدم تو باشم ای برف!        
        همراه دمادم تو باشم ای برف! 
        من آدم هیچ کس نبودم اما             
        بگذار که آدم تو باشم ای برف!

        (۲)
        سخت است که آشیانه‌ی شک بشوی!       
        کوچک بشوی رفیق! کوچک بشوی!
        بعد از عمری درخت بودن حالا              
        جاکفشی عده‌ای مترسک بشوی!

        (۳)
        انگار که جاری شده رود از همه­‌جا         
        سرتاسر باورش کبود از همه­‌جا 
        یک روز دلش شکست و بارانی شد             
        چتری که دلش گرفته بود از همه­‌جا 

        (۴)
        مثل زخمی... که خالی از خنده شده       
        مثل زخمی... که از خودش کنده شده
        امروز کجای پوستت گریه کند؟           
        ابری که به کشورت پناهنده شده

        (۵)
        آنسان که پرنده از خطر می­‌فهمد        
        یا اینکه درخت از تبر می­‌فهمد 
        در روی زمین مگر زمستان را هم         
        از گرگ کسی عمیق‌­تر می­‌فهمد؟
         
        گردآوری و نگارش:
        #لیلا_طیبی

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۵۳۱۳ در تاریخ ۱۷ ساعت پیش در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱ شاعر این مطلب را خوانده اند

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1