پست های وبلاگ

زنده‌نام "سید مسعود محمودی" فرزند "سید مرتضی" شاعر و معلم ایرانی، متخلص به "شباهنگ" در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در نهاوند دیده به جهان گشود.
تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در نهاوند و كرمانشاه و تهران به پایان رسانید. از آن پس به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و به تدریس در دبیرستان‏ها پرداخت. در خلال خدمت آموزشى موفق شد به تحصیل ادامه دهد و در دو رشته‏ى زبان انگلیسى و ادبیات فارسى مدرك لیسانس دریافت دارد. 
ایشان از سال ۱۳۴۱ با مطبوعات همكارى خود را شروع و براى چند نشریه مقاله مى‌نوشت و در سال ۱۳۶۲ كه بازنشسته گردید؛ رسما همكار روزنامه «اطلاعات» شد و جزو هیئت تحریریه‏ى آن روزنامه درآمد و در نخستین سال همكارى صفحه‏ى «جوانه‏هاى اندیشه» را در روزنامه گشود و آن صفحه را تا زنده بود، زنده نگاه داشت. وی علاوه بر تهیه‏ى گزارش‏هاى فرهنگى و اجتماعى و حوادث، براى كودكان قصه مى‌نوشت و سرود مى‏ساخت. ایشان شعر و شاعرى را از دوران تحصیل در دبیرستان آغاز كرد و اشعارش در روزنامه به چاپ مى‏رسید. 
سید مسعود محمودى سرانجام در یازدهم آبان ۱۳۷۰ به علت بیمارى سرطان درگذشت. 

◇ ︎کتاب‌شناسی:
- ترانه‏هاى زندگى.
- قصه‏ى كوچ چلچله.
- زندگى.
- ماهى آبدوزك.

◇ ︎نمونه‌ی شعر:
(۱)
[سوگند]
{این شعر زیبای مسعود محمودی با نازنین صدای استاد محمدرضا شجریان مزین شده است}
خدایا به لوح و قلم سوگند               
به راز وجود و عدم سوگند 
به آشفته حالی که بر خاکت              
زند بوسه ها دم به دم سوگند 
به مرغ اسیری که در قفسی            
غریبانه سر زیر پر دارد
به مرز فراتر از اوج فلک                      
به پرواز مرغان نظر دارد
دور از ما کن چهره ی خودخواهی را     
بر ما افشان پرتو آگاهی را.

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی