سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 28 خرداد 1403
    11 ذو الحجة 1445
      Monday 17 Jun 2024
      • روز جهاني بيابان زدايي
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۲۸ خرداد

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      📝 اصول نگارش 1️⃣0️⃣
      ارسال شده توسط

      سید هادی محمدی

      در تاریخ : پنجشنبه ۲۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۳:۴۶
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۹۸۷ | نظرات : ۱۰۹

       
       
      بسم الله الرحمن الرحیم 
       
      شناسه چیست و چه کاربردی دارد؟ 
       
      شناسه مجموعه‌ای از حروف است که به پایان بن ماضی یا بن مضارع می‌چسبد و عامل تأثیرگذار در صرف فعل است. شناسه‌های َم، ی، َد، یَم، یَد، َند با پیوستن به فعل، شخص آن را مشخص می‌کنند و فعل را از همراهی ضمیرهای شخصی جدای من، تو، او، ما، شما، ایشان در جمله بی‌نیاز‌ می‌کنند. دستور نویسانی مثل پنج استاد و فرشیدورد، شناسه را ضمیر پیوسته فاعلی نامیده‌اند و در ذیل ضمیرها به آن پرداخته‌اند.
       
      شناسه نام شناسه نام شخص با بن مضارع با بن ماضی
      م
      ام
      گوینده اول شخص مفرد
      می خورم
      خور +  - َ م 
      خوردم 
      خورد+ - َ م 
      ی
      ای
      شنونده  دوم شخص مفرد
      می خوردی 
      خور +ی
      خوردی 
      خورد+ی
      د
      است
      دیگری سوم شخص مفرد
      می‌خورَد
      (خور+ َ- د) 
      خورد
      (شناسه ندارد)
      یم
      ایم
      گویندگان اول شخص جمع  می‌خوریم
      (خور+یم)
      خوردیم
      (خورد+یم)
      ید
      اید
      شنوندگان  دوم شخص جمع می‌خورید
      (خور+ید)    
      خوردید
      (خورد+ید)
      ند
      اند
      دیگران سوم شخص جمع می‌خورند
      (خور+ َند)
      خوردند
      خورد + َ ند
       
       
      آمدن شش شناسه در پایان فعل، علاوه بر نشان دادن مفرد و جمع،‌ موقعیت گوینده، شنونده یا دیگری بودن را برای فعل مشخص می‌کند، همان سه زمانی که در عربی به آنها متکلم، مخاطب و غایب می‌گویند.
      ✍️ نکته: فعل‌هایی که به ه (صفت‌های مفعولی ) ختم می‌شوند، شناسه‌ها به شکل ام، ای، است، ایم، اید، اند به آنها می‌پیوندند. مانند: «رفته‌اند».
       
      کارکرد شناسه 
       
      🔷 شناسه‌ها جمله را از حضور ضمیرهای شخصی جدا بی‌نیاز می‌کنند. به این قابلیت زبان، ضمیرانداز می‌گویند. زبان‌هایی ضمیرانداز هستند که شخص در جمله بدون حضور ضمیرهای منفصل نیز قابل تشخیص است، این ویژگی را در زبان‌های ایتالیایی و اسپانیایی نیز می‌بینیم. برای مثال، ما در زبان فارسی، در حالت عادی به جای جمله من دیروز به سینما رفتم، می‌گوییم:
       ✔️ دیروز به سینما رفتم.
      زیرا م که در پایان «رفتم» آمده، شخص فعل را (اول شخص مفرد) نشان می‌دهد.
      ✍️ نکته: ضمیرهای شخصی جدا مثل من، تو، او، ما و ... را فقط به هنگام تأکید و مانند آن استفاده می‌کنیم.
       
       🔷 شناسه ها با نهاد مطابقت دارند و موقعیت نهاد را از نظر مفرد و جمع بودن جمله نشان می‌‌دهند. برای داشتن جمله صحیح در زبان فارسی باید به این نکته دقت کرد.
      احمد درس می‌خواند. (علی ... َد [سوم شخص مفرد])
      آنان درس می‌خوانند. (آنان ... َند [سوم شخص جمع])
      ✍️  نکته
      ممکن است مطابقت شناسه با نهاد درباره نهادهایی با مشخصه‌ جمع غیرجاندار یا کاربرد احترام‌آمیز فعل رعایت نشود.
      پیامبر فرمودند. (کاربرد احترام‌آمیز شناسه جمع برای نهاد مفرد)
      مدادها ریخت. (کاربرد شناسه مفرد برای نهاد غیرجاندار جمع)
       
       
      یا حسین بن علی 
       
      ​ادامه‌ دارد...... 

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۱۳۲۳۶ در تاریخ پنجشنبه ۲۴ فروردين ۱۴۰۲ ۰۳:۴۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      آذردخت شرقی(آذر دخت)

      نگاه کن دقیقه های آخر سفر رسیده است اااا ممنونم از شما طاهره جانم
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      نرو که باتو هرچه هست می رود ااا مصراع زیبا تقدیمتان خانم مهندس عزیز از زنده یاد دکتر شفیعی کدکنی ااا علیکم سلام استاد آزادبخت و آوا بانو صیاد ارجمند ااا روزگاران تان خوش بدرودتان
      آذردخت شرقی(آذر دخت)

      ک رفتنی را بسپارید به باران برود ااا مصرع اول یک شعر قدیمی خودم اااممنونم خواهر خوبم دکتر کوهواره عزیزم اااا محبتتان در دلم ماندنیست سپاسگزار مهرتان هستم ااا وقت رفتن بود و من پیوسته در راهی غریب ااا در نگاهم موج حسرت در دلم آهی غریب اااا ممنونم از شعر گران بهایتان
      محمدرضا آزادبخت

      ا درود استاد بانو کوهواره عیدت مبارک
      طاهره حسین زاده (کوهواره)

      تو عشقی چشمهایت تُرد و گویاست ااا محبّت در دل ناب تو پیداست ااا بداهه تقدیمتان آذردخت جان خانم مهندس عزیز ای کاش اشعار زیبایت را پاک نمیکردی بویژه شعر ناب اخیرتان درباره هنر معماری را

      کاربران اشتراک دار

      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0