پست های وبلاگ

تقلب کردی پسر..
اینکه معجزه امام رضا نبود..🤨🤨
معجزه پزشکی بود..

برمی‌گردم.. 😎

پسر خوب امسال که سال کبیسه نیست.. 🤨🤨

تا حالا دو تا ایراد ازت گرفتم..😂😂
برمی‌گردم..😎

آقا یعنی خودم معجزه کرده باشم 🤪یا معجزه دیده باشم..
اینا با هم فرق فوکوله..
کدوم جناب فخوری سپیدسرا 😎

سلام و ادب .
دعوت فرمودید از بنده ؛
برای معجزه ای که برایم اتفاق افتاده .

بروی چشم
حالا اینکه نامش معجزه است یا نیست
به هر صورت اتفاقی را خدمت شما سرور گرام
می‌نویسم.

به دلیل شغل پدر در بدو تولد به مدت دوسال منتقل به شهر آبادان شدیم

برمیگردم ...


عرض ادب .
به دلیل شغل پدر در بدو تولد منتقل به شهر آبادان شدیم
به مدت دوسال
پدرم و دایی بزرگم همکار بودند
سال پنجاه و پنج خانه سازمانی به ما و دایی‌جان دادند که همسایه هم شدیم
دو خانه ویلایی نزدیک به هم داشتیم
و خلاصه هر کاری که انجام می‌شد دو خانواده با هم انجام می‌دادیم ...
پدر م می‌گوید یک روز زن دایی تون اومد و گفت بلیت سینما رکس را گرفته
اینطور که پدرم و مادرم می‌گویند
شش تا بلیت سینما رکس را زن داییم خریده بود .
در سال پنجاه و هفت در بحبوحه نا آرامی های مختلف و در اوایل جنگ
این طور که پدرم می‌گوید
تب و لرز شدیدی (من )پیدا میکنم
مادرم می‌گوید پدرت چند ساعت پاشویه میدهد که تب پایین نمی آید
مادرم می‌گوید کلا از حال رفته بودم
و دو خانواده من رو به بیمارستان آبادان می‌رسانند
تا صبح هر دو خانواده در بیمارستان بودند
و جریان رفتن به سینما رکس کنسل می‌شود

و در جریان آتش سوزی سینما رکس آبادان که هستید .
کلا خدا خواست و یا مشیت الهی بود که
خانواده ما و داییم در این روز با تب و لرز و
از حال رفتن من به این سینما نروند
بلیت سینما رکس در خانه ی داییم است
و همیشه وقتی داییم اینا می آیند خانه ما به پدرم میگند
تب و لرز این بچه معجزه بود .

خاطره ای بود که برایتان نوشتم
کم و کاستی ها را به بزرگواری خود ببخشید
این موضوع در واقع مربوط به اوایل تولد من و بیشتر خاطره پدر و مادرم است

موفق و مؤید و در پناه حق باشید .

درود بر شما جناب کاظمی

اولین و آخرین معجزه ی من مادرم هستند که الان مریضن

التماس دعا برای همه ی مریض ها خصوصا مادرنازنین من

امید وارم خوش تان آمده باشد و خدا قوت .

درودبرشما جناب کاظمی عزیز
زندگی همه ی ما آدمها پرازمعحزه های کوچک وبزرگه اگه که دقت کنیم وبیاندیشیم

فرصتی دست دادبرمی گردم

باسلام بر همه ی عزیزان بویژه آقا جواد کاظمی عزیر
خاطره ی معجزه گونه ای که میخواهم برایتان عرض کنم مربوط به دوران نو جوانی بنده است همان زمانی که یادش بخیر باد این اتفاق بقدری برایم شگفت انگیز است که هنوز هم هر وقت در ذهنم مرور میکنم شگفت زده میشوم بهار بود یا تا بستان نمیدانم سال دقیقش را هم نمیدانم د ر ( سده) دیروز و آرین شهر امروز واقع در خراسان جنوبی در مزرعه مشغول و جین بودم مزعه خارهای فراوانی داشت که با تبر آنهارا میکندیم و بار الاغ میگردیم و برای طبخ نان به منزل میبردیم انگشتر یاقوت زیبایی داشتم خوش تراش و قرمز و زیبا وخیلی دوستش داشتم روزی از روزها که در مزرعه مشغول جمع آوری علفها و خارها بودم از دستم می افتد بدون اینکه متوجه باشم ظهر که بر گشتم از واقعه با خبر شدم و بسیار غمگین بر گشتم هر چه دنبالش گشتم پیدا نشد که نشد نا امید به خانه بر گشتم و دیگر به نداشتنش عادت کردم زمستان آن زمانها بارانهای فراوانی میبارید وآن سال هم از باران دشت و بیابان بی نصیب نشد آن زمین را شخم زدیم در بهار آینده خربزه و هندوانه کاشتیم محصول خوبی داشت روزی برای وجین به آنجا رفتم -شاید باورتان نشود همین الان که این سطرهارا مینویسم حالت عجیبی از تعجب تمام بدنم را فراگرفته است - به پشت سرم نگاه کردم انگشتر یاقوت زیبایم تمیز و سالم بدون هیچ آسیبی روی یک بوته خار در کنارم خود نمایی میکرد
شاید برایتان باور کردنی نباشد ولی قسم میخورم جز حقیقت نگفته ام
این اعجاب انگیز ترین خاطره من است تا اکنون

سلام و عرض ادب

تشکر میکنم از بزرگان ادب

استادان سایت ناب

دوستان و شاعران گرامی

برنده شما هستید عزیزان دل حقیر اتفاقی را که در دوسالگی برایم افتاد تعریف کردم .

بنده تبریک عرض میکنم خدمت استاد ملحق و دوستان شاعر که چنین سایت همراه و گرمی را دنبال می‌کنند
بی تعارف من نیازی به جایزه ندارم و همین که در جمع دوستان هستم افتخاریست


باز هم ممنون

سر بلند باشید .

سلام دورد خدمت دوست عزیز شعرناب وگرامی وگرانقدر من منتظر معجزه های زیبای شما هستم تا ۳۰ اسفند ماه فرصت دارید
🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
🪻🪻🪻🌹🌹
⚘️⚘️⚘️⚘️
🌺🌺🌺
🌻🌻
❤️

درودها شاعر گرانقدر جناب کاظمی نیک ارجمند دوست خوب و با احساسم🍃🌹👏🍂🌾🌾🌿🙏🙏
مشخصه مثل من بازیگوش بودی بچگیات...

الان دست که خدارو شاکر باشیم خوبه؟؟؟

اما در خصوص خودم:

در سال ۱۳۷۴ بنده سرباز بودم،اموزشی در ورامین و ادامه دوره در تهران انموقع دیپلم وظیفه بودم و دیپلم بخاطر اینکه مردم در جنگ بودند و اخذ دیپلم سخت بود بشدت عزت و احترام داشت و سردوشی گروهبانی میدادن و موها بلند....

نیمه های سربازی در آن زمان برای پذیرش از دانشگاه خارج کشور میبایست در روز مشخصی در سفارت ثبت نام مینمودیم تا پس از ازمون ورودی و قبولی پذیرش از یکی از دانشگاهها فراهم گردد.
بنده در سفارت انگلیس جهت اخذ پذیرش و ادامه تحصیل در انگلستان ازمون داده و نفر سوم شدم،اما از بخت بد چون سربازی به پایان نرسیده بود و فاقد گذرنامه بودم ویزا و پذیرش از من سلب و به نفر دیگری ارائه میشد و با کلی گریه و زاری و التماس توانستم ،یکسال پذیرش را به عقب بی اندازم و خدمت سربازی را پایان رسانده و سپس.....
از این جهت معجزه رخ داد که به خاطر استقبال چشمگیر جهت تحصیل در انگلستان با شرایط ویژه ،اصلا امکان رزرو و تعویق وجود نداشت و برای اولین بار برای بنده رقم خورد که باعث شد کلا زندگی و سرنوشت من تغییر اساسی کند،سپاس از خدای بزرگ بابت لطفی که در حق بنده داشت.🙏🌿🌾🌾🍂👏🌹🍃با خود عهد کردم که اگر خدا کمک کند و من رفتنی شوم شده چند ماه در سال ایران بمانم و خدمت کنم می ایم و میمانم و همین هم شد از سال ۸۷ در خدمت فرزندان ایران زمینم🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷👏👏👏👏🌹🌹🌹

سپاسمندم از طرح موضوع بسیار زیبا و خوب شما ارجمند که قطعا برای بسیاری در زندگی رخ داده است ،میخوانیم و لذت میبریم🍃🌹👏🍂🌾🌿🙏🙏🙏🙏

دوستان ببخشند غلط های املایی این جواد نازنین و عجول را بلده بنویسه اما بسکه عجله داره برنمی گرده چک کنه ببینه چی نوشته
آقا جواد جان ! زمان مسابقه ات تا کی هست !
لطفا اصلاحیه بزن وبلاگت را هم یه سرودستی به جملاتت بکش
و یک زمانی را هم تعیین برای مسابقه ات
مثل تاریخ اتمام مسابقه را بزن تا آخر اسفند

آخ جان چون داورم معجزه هم نخواهم نوشت
جواد اگر اصرا رکنی که معجزه بیارم از حالا گفته باشم که نفر اولم

استاد جان آقا جواد خیلی سری مینویسه ولی سِرّی نمینویسه😊🌹

شروع این کارش خیلی جذاب بود و معلوم بود که لحظه خاص
افرینش متن رو درست انتخاب کرده- زنده باشه مرد جوان

در ضمن استاد من الان داستان باغ ، سنوبر قد بلند ، کلاغ و شکاری صمد آقا رو دیدم ببخشید که پاسخی ندادم

اصلا صنوبر. بود یا درخت دیگه ؟ کوتاه مدتش منهدم. شده حافظه / ای داد / ای ای

استاد بانو شاهزاده خانم !
لطفان معجزه بیار شارژ ببر

درود جناب کاظمی نیک بزرگوار
حالا معجزه مال خودمون باشه حتما
یا دوست و آشنا هم ایرادی نداره؟!

سلام تمام اثر هنری من چه از شعر یا داستان ویا هر چیزدیگه معجزه است استاد گرامی آقای فخوری ادیب شک نکن

سلامی دوباره یعنی اشعار شما هم یک معجزه است

آقا جواد با این نونی که گذاشتی دامن من! ایام عید خواهم آمدبه مشهد .یک هفته باید جور هفت هشت نفر مهمون را کشیده باشی گفته باشم
ما که میریم داوری تاتر و فیلمهای کوتاه جشنواره ها، ده پونزده روز هر شهری که باشه برامون میشه کویت ، آقا جواد سبزواری پاک طینت مانده از باشتینیان قهرمان

لطفن با داور خیلی صمیمی نباشید ممکنه پشت سرمان حرف در بیارند

سلام جواد جان
خوبی عزیزم؟
دستت که خوبه خدایا شکر!

میگم بهتر نبود همان موقع که دستت خورد به سنگ ، معجزه اتفاق می افتاد و دستت نمی شکست !؟اینطوری بهتر حال می داد تا اینهمه اذیت بشوید و بعد هم علم ارتوپدی به دادت برسد!

به نظر می آید اینها معجزه نیستند اتفاق هایی هستند که بخاطر سهل انگاری یا هر چیز دیگری که اسمش را بگذاری روی میدهد و بعد لطف خدا شامل حال ما می شود تا بهتر به پدیده های خلقت بنگریم
معجزه همانطور که از اسمش پیداست کار خارق العاده ای است که در اوج ناتوانی آدمی ، خارج از چارچوبهای مادی اتفاق می افتد و ابزارهای مادی هیچ تاثیری در آن ندارند
اگر قرار باشد ابزارهای مادی در آن تاثیر داشته باشند پس معجزه نیست. تاکنون معجزه ای با این تعریف برایم اتفاق نیفتاده است اما لطف خدا خییییلی شامل حالم شده است
مثلا در برهه ای کوتاه از زندگی مسیر راستی را چپ می رفتم که دست بر دار هم نبودم و حسابی گازش را گرفته بودم و
هر چه دست و پا می زدم بیشتر فرو می رفتم تا اینکه یک تصادف منجر شد دو سال زمین گیر شوم تا آهسته آهسته سرعت خود را کم کنم و از آنجایی که توانایی انجام کارهای شخصی خود را نداشتم از خدا خواستم که از مال دنیا هیچ نمی خواهم فقط بتوانم راه بروم و کارهایم را خودم انجام دهم که همین طور هم شد و خدای مهربان با این اتفاق به من ِ غافل فهماند که هیچ چیز مهمتر از سلامتی نیست از لطفی که خدا در حقم کرده بسیار سپاسگزارم و خییییلی دوستش دارم
هیچ کس را من ندارم جُز خدا
می دهد زیبا برایم پُز خدا
بوی عشقش عقل را دیوانه کرد
عطر تیرُز می زند یا رُز خدا!؟
الطاف خدا را در زندگی دست کم نگیرد

سلام و عرض ادب ، جناب کاظمی نیک و اساتید و دوستان شاعر ، به نظر این کوچکترین ،هر نفس خودش زیباترین معجزه است که بی اذن الهی نفس بعدی را نمی دانیم آیا هست یا ... برقرار باشید جناب عالی و همه ی دوستان گرامی شاعر

سلام و عرض ادب آقا جواد عزیز
به به، به به
آقا من اینو اول بگم خیلی فکر کردم معجزه زندگی من چی هست، هنوز معجزه آقا جواد را نخوانده بودم که به یه خاطره در زمان کودکی ام رسیدم.
داستان معجزه آقا جواد را خواندم خیلی لذت بردم. خیلی عالی بود. به شباهت های زیادی برخوردم آقا جواد
اصلا اسم سبزوار که بیاید مهدی محمدی دگرگون می شود
استاد فخوری عزیز هم از سبزوار و باشتین صحبت کردند
آقا جواد اول از خودت بگو و سبزوار چون سبزوار عشق من هست
بعد خاطره را بگویم به شباهت های بعدی پی می برید جواد اقای عزیز
البته من خاطره نویس نیستم، خیلی هم تمایل به جایزه و این حرف ها ندارم، فقط خاطره را تعریف می کنم
آقا من در کودکی صبح یک روز زمستانی که هوا هم سرد بود مثل همیشه یک کودک هشت ساله را در نظر بگیرید که از خواب بیدار شده، کاپیشان(! کافشان) آبی اش را پوشیده و کیفش را انداخته پشتش که برود مدرسه، در را باز کردم چند قدم توی کوچه رفته بودم که یک موسی کو تقی (یا کریم، کوکو) زخمی توی کوچه دیدم. موسی کو تقی را گرقتم در زدم مادرم در را باز کرد به مادرم گفتم این موسی کو تقی زخمی بود اینجا توی کوچه، من رفتم مدرسه و چند روز بعد قرعه کشی بود.
رسمی هست اینجا که بعضی وقت ها انجام می دهند، همسایه ها اسم می نویسند هر ماه یک مبلغ معینی جمع پرداخت می کنند و قرعه کشی از میان افرادی که تا حالا برده نشدند مبلغ رو به ایشون می دهند.
خلاصه خانواده هم دوست داشتند که قرعه این بار به نامشون در بیاد
من هم دعا کردم خدایا من این کبوتر زخمی رو از تو کوچه گرفتم که خوبش کنم، حالا نمیدونم ولی انگار حالش بهتره، خدایا این قرعه کشی این دفعه به اسم ما در بیاد
زد و قرعه به نام ما افتاد و خانواده خوشحال
چند روز بعد موسی کو تقی حالش کامل خوب شده بود بردمش توی حیاط خاکی خونمون
اونجا سعی کردم به آرامی کیش اش بدهم، بالاخره پر زد و روی دیوار خانه یمان نشست
کمی بهم فرصت دادیم و بعد دوباره به آرامی کیش اش دادم
کبوتر باید می رفت دنبال زندگی اش...

این خاطره را تا حالا جایی تعریف نکرده بودم. اینجا هم آقا جواد اسم معجزه را آورد، قسمت بود اینجا تعریف کنم
دوست تان دارم
تابنده باشید به مهر

درودخدمت جناب کاظمی و دوستان گرامی
معجزه از دید از هر انسان تعریف متفاوتی داره
برای من در طول زندگی تا به الان معجزه های زیادی رخ داده اخرینش هم دو هفته پیش بود،مدتی به خاطر بیماری درگیر دکتر و دوا بودم و اخرین باری که رفتم‌ دکتر گفتند دیگه دارو جوابگو نیست،من شاید سالی یک بار گریه کنم ولی اون شب اون دکتر جوری باهام حرف زد و ناامیدم کرد که تو خیابون راه میرفتم و اشک میریختم...خلاصه خیلی دلم شکست از مطب اومدم بیرون گفتم خدایا من ۶ساله درگیر این بنده هاتم دیگه وقتشه خودت نگام کنی...رفتم خونه به هیشکی هم چیزی نگفتم دوهفته بعدش دقیقا شب تولد شازده گلی فهمیدم کلا اون بیماری رفع شده...یعنی از لحاظ پزشکی من تو اوج ناامیدی بودم ولی خدا کاری کرد که فهمیدم تا خودش نخواد نمیشه
معجزه ی من رفع بیماریم نبود، معجزه ی من نگاه خدا به دستهای خالیم بود
در پناه خدا باشید🌺

آقا جواد کجایی چرا به مهمونات نمی رسی ؟داورم کردی. معاونت که نیستم

درود به مدیر محترم جناب ملحق
و آقا جواد کاظمی نیک جوان فعال
و جناب فخوری گرامی
والله به نظر من همین که در این شرایط هنوز نفس می کشیم خودش معجزه است و اما معجزه مد نظر شما خودم تمام معجزات زندگیم در خواب و تعبیراتش بود و تصادفهای هر ساله که همسرم داشت چند نوبت هم من همراهش بودم حتی بدون یک خراش.
اما معجزه متعلق به همسرم هست که در حرم امام رضا کفتر حرم و با پسرخاله شیطونش می گیرند و پیرمردی تذکر میده که باید رهاش کنید همسرم که دوازده سالش بوده با پسرخاله اش جرو بحث می کنه وکفتر و رها می کنه. بعد در مهمانخانه مشغول بازی پرتاب دمپایی بودند که از پنجره اتاق به پاسیو پرت می کنند و همسر من بدون توحه میله پنجره را گرفته و جفت پا روی فنس و شیشه ای که برای حفاظت روی پاسیو بود می پرد و فنس پاره و شیشه شکسته از سه طبقه سقوط می کند یکی از مسافران که در حال درست کردن آبدوغ خیار بوده که جفت پا به کاسه برخورد می کند و کاسه به هوا پرت می شود و محتویات آن می ریزد. و زن با داد و بیداد که کاسه آبدوغ و
شکستی و همسرم هم که در گیر پیدا کردن دمپایی بود و هجوم خاله و مادر و بقیه که وای بچه ام مرد و خود را به پایین رسانده و او را درکمال سلامت می بینند. پدر ایشان باورش نمی شود که او سالم است او را به بیمارستان برده و پس از معاینه پنج دکتر می گویند این معجزه آقاست و در بازگشت چیزی از پیراهنش باقی نذاشته بودند.
حالا این ماجرا برای خودم جالب بود گفتم شما هم بدانید

درود برشما.

بسم الله الرحمن الرحیم

چند شب پیش خواهرم برایم تعریف میکرد که دیشب که بیمارستان بوده یکی از هم اتاقی ایشون که باهم دوست شده بودند؛پسرم را دیدو گفت دخترت چند سالشه؟!
گفتم دختر نیست پسره؛
با تعجب نگاه کرد گفت واقعا؟!
از من به شما نصیحت موهای پسرت را کوتاه کن نگذار چشم بخورد!
با تعجب پرسید چشم بخوره؟!
گفت آره؛من خودم پسری داشتم که بسیار زیبا بود با موهای طلایی و بلند همیشه موهاش رو شونه می زدم و می بستم؛
همه تصور میکردن دختر باشه؛
همیشه توی دید بود و هرجا که می رفتیم به پسرم زل میزدند؛
وقتی پسرم سه سالش بود یک شب تب خیلی شدیدی گرفت
به او مقداری شربت تب دادم تا تبش را خوب کنه
و خوابیدم!
صبح با صدای شوهرم از خواب بیدار شدم که میگفت تا لنگ ظهر می خوابی که چی بشه؟!
همینطور که از خواب بیدار شدم؛یه لحظه چشمم به پسرم افتاد؛دست گذاشت روی سرش دیدم انگار شعله ی آتیش بود؛
از ترس رفتم یک شیاف آوردم گفتم خداکنه که خوب بشه اگر نشد ببرمش پیش دکتر؛
همینطور که داشتم با خودم حرف میزدم یه لحظه با دیدن چشم های سفید شده ی پسرم روح از بدنم رفت؛
سریع دست گذاشتم روی قلبش دیدم نمیزنه😭😭
شروع کردم به دادو فریاد و شوهرمو صدا زدم
شوهرم اومد و گفت چی شده گفتم پسرم ابوالفضل ابوالفضلم
قلبش نمیزنه😭😭
سریع بغلش کرد و به نزدیک ترین بیمارستان محل زندگیمون بردیم...
وقتی دکتر پسرم رو معاینه کرد گفت متاسفم پسرتون الان 12 ساعت میشه که مرده است؛
روپوش و وسایل مربوطه بیارید و پسرتون رو به سردخانه تحویل بدین...
شوهرم روپوش و چیزا رو آورد که پسرمو تحویل به سردخونه بدیم؛من گریه کردم گفتم پسرمو هیچ جایی نمیبرن پسرمن زنده است زنده...
بعد شوهرم گفت آره پسرمون زنده است اونا نمیدونید پسرمون زنده است...
شوهرم بچه رو بغل کرد گفت باید اونو ببرم یه بیمارستان خوب باید ببرمش پیش یه دکتر خوب...
سریع پسرمون رو آوردیم بیمارستان باغملک
دکتراتا پسرمو دیدن و معاینه کردن گفتن خانوم این بچه مرده است اینو سریع ببرین سرد خونه
دارید چیکار میکنید؛با این جنازه...
من اصلا باورم نمیشد توی دلم فقط دعا میکردم اصلا نمیتونستم گریه کنم چون اصلا باور نمیکردم میگفتم دروغ میگن...
شوهرم گفت باید حتما ببرمش اهواز
اگه هم مُرد همونجا بمیره....
من هم آرام اشک هام روی گونه هام میومدو نگاه پسرم میکردم؛
سریع یک آمبولانس گرفتیم پسرمو بردیم اهواز؛توی آمبولانس سرم به بچم وصل کردن و دیدم دارن یه چیزی بهش وصل میکنن که راه ادرارش باز باشه و بتونه تخلیه بشه...
زمانی که رسیدیم اهواز تمام کادر درمانی
اهواز از متخصص ها و فوق متخصص ها بگیر تا تمامی پرسنل بیمارستان بالای سرپسر من اومدن؛
تنها چیزی که یادم نمیره اونجایی بود که یه خانوم دکتر به من نگاه کرد و گفت چه نسبتی با این بچه داری...
گفتم پسرمه!
گفت این سرم و اینارو چطور به بچت وصل کردن
گفتم نمیدونم
تا گفتم نمیدونم
دیدم صورتم از سیلی محکم خانوم دکتره انگار آتیش گرفت؛
با نگاهی مبهم و حیران نگاش کردم گفت
خانوم تو چه جور مادری هستی که نمیدونی؛ مگه نمبینی اشتباهی وصل کردن و راه ادرار رو بستن و شکمش چقد اومده بالا...
سریع مواد رو از بدن پسر م خارج کردن...
من هم فقط اشک می ریختم و دعا می کردم و هیچی نمی گفتم؛
همه از پسر مرده من ناامید بودن ولی من هنوز برای این جسم بی روح دعا میکردم و اشک میریختم...

وقتی مواد رو از بدن پسرم خارج کردن
پزشک ها با حیرت انگیز ترین چیز رو به رو شدن دیدن
هوشیاری پسرم اومد روی2
همه پزشکارو شوکه کرد؛اینکه مرده بود امکان ندارهههه...
دوباره همه پزشکا رفتن وضعیت پسرمو بررسی کردن گفتن«این طبیعیه الان توی کما رفته ولی خب باز هم با هوشیار دو که نمیشه گفت زنده شده؛ممکنه چند روزی توی این حالت بمونی و از دنیا بره
ولی تنها چیزی که از دست شما برمیاد همون دعا کردنه»
من هم که دیگه اینبار امیدم خیلی بیشتر شده بود فقط دعا میکردم و اشک میریختم و توی اون حال جز دعا هیچ
کاری از دستم بر نمیومد.

همینطور پیش رفت که هوشیاری پسرم کم کم بیشتر بیشتر میشد...
تا اینکه یه روز زنگ زدن گفتن خانوم بچت به هوش اومده...
نمیدونم چطوری خودمو رسوندم بیمارستان؛همه دکتر بهم میگفتن این یک معجزه ی الهی که پسر مرده تو رو زنده
کرده بچه ای که بیش از ۱۲ساعت روح از بدنش جدا شده بود از دنیا رفته بود...
ولی گفتن ۹۹ درصدممکنه که پسرت تا آخر عمرش نتونه سرش رو بیاره بالا و همینطوری بمونی...
زمانی که اینو شنیدم یهو دلم ریخت؛
وقتی وارد اتاق شدم پسرمو توی اون حال دیده بودم اصلا انگار خوشحال برام نیومد؛با چشم های اشکبار گفتم یا امام رضا اگه قراره پسر من تا آخر عمرش اینطوری باشه همون بمیره بهتره؛
امام کمک کنم و فقط گریه میکردم😭😭
پسرم ۱۵روز اهواز بستری بود تا اینکه کم کم سرشو رو آورد بالا و کامل سلامتی و زندگیشو بدست آورد..
و این یک معجزه ی بزرگ الهی است که میتونه مرده ای رو زنده کنه..ـ
و ابوالفضل من الان ۵سالشه
و من از اون روز تا الان به هیچ چیزی به اندازه ی چشم زخم اعتقاد ندارم...
و به واسطه ی آن معجزه ی الهی رو هم دیدم

(و قطعاو حتما خداوند بر هر چیزی توانا است..)

وخدا عمه بزرگوار تان را رحمت کنه 🖤🖤🖤
🌻🌺🌻🌺🌻🌺🌻
🌹⚘️🪻🌹🌸🌸
🪻🪻🪻🌹🌹
⚘️⚘️⚘️⚘️
🌺🌺🌺
🌻🌻
❤️

درود بر شما جناب آقای کاظمی خوش ذوق و پرنشاط
برنامه جالبی است - تلاقی خاطرات و معجزات
هر چند در ایران نفس کشیدن کلا معجزه محسوب میشه
شاد و سلامت باشید

درودتان
بسیار نیک
سپاس از دعوتتان گرامی
البته حقیقت معجزه ٫در نگاهم اندیشه و تفکر صحیح ما آدمیانیست که راهگشاست٫اما دستان فوق بشری گاه در بزنگاه هایی لمس میشود ٫و من تجربه ای صرفا شخصی را برایتان مینگارم

چند سال پیش به دلیل اسپاسم شدید عضلات ٫به متخصص مراجعه کردم٫پس از آزمایشات متعدد ایشان اعلامکردند که شما به بیماری ام اس- مولتیپل اسکلروزیس  - دچارید
بسیار برایم تکان دهنده و شوک آور بود ..
به شمال بازگشتم تا کمی در یک ویلا در نواحی کوهستانی که هوای پاکیزه تر و غذاهای ارگانیک دارم استراحت کنم٫شب نخست واقعا ذهنم درگیر این مسئله بود ٫- من برای هر مشکل و پیشامد ناگواری چله ی زیارت عاشورا میگیرم٫از عاداتی هست که همیشه داشته ام و بسیار هم برایم مشکلگشاست-
،زیارت عاشورا را خواندم به نیت شفا در واقع !سپس خوابیدم٫نیمه های شب با صدای بلند سوگواری بیدار شدم٫آوایی مشابه به دسته های تعزیه و مانند آن٫دقایقی گوش سپردم و بعد دوباره خوابیدم٫ صبح فردا ٫از خانمی محلی که در همسایگی من خانه ی روستایی کوچکی داشت پرسیدم دیشب دسته ی عزاداری بود که صدایش شنیده میشد!؟پاسخ داد نه٫ این روزها که عمرکشانست ما جشن داریم و شیرینی میپزیم!!
بالاخره یک ماه بعد من در کشور هلند مجددا به پزشک مراجعه کردم و آزمایشها جملگی مبنی بر سلامتی کامل بنده بود ...
این یکی از بزرگترین معجزات پروردگار در مورد بنده بود که سپاسگویش هستم...

سلام خدمت جناب کاظمی بزرگوار .
در زندگی ما هر روز معجزه اتفاق میافته وهمین که سالمیم ونفس میکشیم یعنی معجزه زندگی .وباید همیشه شکرگزار باشیم .
ولی یک معحزه بزرگ در زندگی من اتفاق افتاد واین بود که خواهرم تازه ازدواج کرده بود ..وشش ماهی از ازدواجش کذشته بود .
در یک شب تابستان با خبر شدیم همراه همسرش تصادف کردند .تمام خانواده نگران وسراسیمه به سمت بیمارستان رفتیم اون شب من تا خاستم سوار ماشین بشم از بس زانوهام توان راه رفتن نداشت سه بار زمین خوردم .
تا اینکه به بیمارستان رسیدیم متاسفانه همسرش از دنیا رفته بود وخودش هم اتاق عمل بود.
شب خیلی بدی بود دکتر ها هر که ی چیزی میکفت :میخاستند به شیراز اعزام کنن وپدرم بی تابی میکرد ..ما لرستان وشیراز برای ما واقعا سخت بود .پای خواهرم کاملا نابود شده بود
تمام دکترها جمع شده بودن .من رفتم با دکتر اصلیش صحبت کردم گفت هیچ کاری از دست ما بر نمیاد حتما باید پایش راقطع کنیم .خواهر م ۱۴سال بیشتر سن نداشت .مادرم خیلی بی تابی میکرد وفقط مدام اقا ابالفضل رو صدا میزد وگریه میکرد .خلاصه روزهای بدی رو پشت سر گذاشتیم .که یک دکتر از رشت بود ایشون گفت من قبول میکنم همین جا عملش میکنم .خواهرم ۸ماه بیمارستان بستری بود و۵۲بار عمل جراحی روپاش انجام دادن ..ک بعد از ۸ماه ک پاش باز کردن اماده راه رفتن شد ..ولی هممون شکه شدیم چون نمیتونست راه بره .
شب تاسوعا بود مادرم با همون وضع خواهرم تو هیات برد وبه اقا ابالفضل گفت من زهرام از تو خاستم وکاری به کسی ندارم باید همین الان راه بره ..الان که دارم مینویسم اشک کل صورتم گرفته همون لحظه خواهرم تونست رو پای خودش بمونه والان چند سال از اون ماجرا گذشته .
خواهرم با برادر شوهرش ازدواج کرد والان صاحب دو تا گل دختر زیباست .ودر کمال سلامت داره به زندگیش ادامه میده واز این بابت هزاران بار شاکر خداوند بزرگ هستم .

کلاس پنجم ابتدایی که بودم، گرفتار بیماری‌ای کبدی شده بودم و پزشکان از درمان من قطع امید نموده بودند. دو هفته بی‌حال روی تخت بیمارستان بودم و فقط سِرُم دریافت می‌کردم. خدابیامرز مادرم که به شدت به ائمه معتقد بودند و تا اسم امام حسین (ع) می‌آمد خالصانه اشک می‌ریختند، متوسل به امامان شده بودند و شب و روز بر بالینم دعا می‌کردند. ضمن این‌که زمان زیادی نبود که کودک دوساله‌شان هم در آب خفه شده و به‌شدت داغدار بودند.
من که بی‌هوش بودم و چیزی نمی‌فهمیدم؛ اما، مادر خدابیامرزم تعریف می‌کردند: یک سحر بین دعا خوابم برد. دکتری که کت و شلوار مشکی و کراوات سبز داشت و خیلی کشیده‌اندام بود، بالای سر تمام بیماران رفت و آن‌ها را معاینه کرد و به پرستاران نکاتی رو گفت. می‌خواست از اتاق بیرون برود که من با التماس و گریه گفتم: آقای دکتر پس چرا بچه‌ی من را معاینه نکردید؟ زردی داره بچه‌م.

بالای سرت آمد و چشم‌هایت را باز کرد و گفت: بچه‌ی شما که طوری‌ش نیست...

خدابیامرز مادرم می‌گفتند همان لحظه از خواب پریدم و دیدم تو نشستی و می‌گی گرسنه‌‌م هست.

دکتر غذا را برایم قدغن کرده بوده.

مادرم سریع پرستار کشیک را صدا می‌کنند.
پرستار به پرونده نگاهی می‌اندازد؛ با تعجب به من نگاه می‌کند و می‌گوید تا صبح چیزی نمانده. اجازه بدهید دکتر می‌آید دستور لازم را می‌دهد.
صبح دکتر می‌آید و دستور ترخیص می‌دهد.

اتاق پر از صدای گریه‌ی پرستاران می‌شود.

مادرم می‌گفتند شک ندارم امام زمان تو را شفا دادند
#زهرا حکیمی بافقی #

درود مجدد و عرض ادب محضر همه ی دوستان ، در پیامهای دوستان گرامی مان چند نکته هست قابل تامل که این کوچکترین نیز آموخته است از دیگران ، اینکه مراقب چشمهای مان باشیم ، قبلاً عرض شد چشمهای ما نیز یکی از همان کانال های نوری هست علاوه بر اینکه جریان انرژی الکترومغناطیسی در چشمهای مان دائم در جریان است ،همان چشم بد ....که قدیم تر ها گفته می شود ، ما در مقابل نگاهمان نیز مسئول هستیم که چه چیزی را جذب می کنیم و به جهان هستی و میدان انرژی دیگران ساطع می نماییم خصوصا کودکان ، البته جهت عکس نیز هست همان‌جور که خیلی دوستان فرمودند دعاذیا کلامی سبب انرژی مثبت و تپش عشق در قلب کهکشان شده است ، حتی کلاممان ، تصور این نباشد که کلام مهربان و لبریز از واژه های قشنگ قطعانور است و عشق ،خیز ،انرژی درونی فرد باید مثبت باشد و نوری همان تصورات و احساسات که اندیشه و کلام می شود ، چنین انرژی سریعا مشخص می شود ،زیرا نور را نمی توان دور زد ،نور خود آگاهیست ،خود بینش است حقیقت است و بصیرتی که نور می گشاید برای دیدن ، مورد دیگر خدمت شما برادر ارجمند م ، حتی تمام افراد ی که دعوت می کنید برای وبلاگ یا شعر باید خود جوش باشد برادر گرانقدرم ، تا برخی انرژی ها یی که از سر عدم میل هست آمیخته با انرژی مهربانی شما نباشد ،می دانم شما نیتتان خیر است . . و الهی شکر همه ی دوستان نیز در این محفل لبریز از عشق هستند ، انرژی و نور علمی بینهایت است .... و در پناه نور باشید همیشه و در پناه اندیشه های نورانی

درود جناب کاظمی از دعوتتون تشکر میکنم

مطلب زیبایی از شما خواندم

معجزه برای من چیزی جز پذیرفتن واقعیت خودم

و تسلیم اراده ی خداوند نیست

بقول حضرت مولانا

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام تر از آهو بی باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر




بنده استاد نیستم البته شما لطف دارید و ادب شما را می‌رساند

برای مادر بزرگوار دوست شاعرم جناب محمدی آرزوی
سلامتی میکنم

پاینده باشید

والله مستعان

میثم علی یزدی

سلام
خاطره ای از دوران پر تنش و پر شوق جوانی برایتان تعریف کنم که من در ذهن خودم انرا به عنوان معجزه تعریف کرده بودم و نهایتا قبول کردم
صبح که از خانه بیرون امدم در دل با خدا گفتم که شک به موجودیت ندارم ولی اگر صدای بنده ات را میشنوی من امروز یه اسکناس ده تومنی روی زمین پیدا کنم
واقعا ده تومنی همان موقع به ذهنم رسید
و اینکه اصلا دلم نمیخواست خدا منو نشنود
لذا تقریبا تا تمام روز روی زمین را نگاه میکردم و تشویش داشتم .
غروب توی دانشگاه رفتم یه گوشه ای روی پله باریکی نشستم و دیگر حتی شرطم را هم فراموش کرده بودم یه چایی گرفته بودم کلاسورم را گذاشتم زیرم و نشستم یه دفعه دیدم کمی دورتر از من یه اسکناس ده تومنی خاکی روی زمینه /
نمیدونم چی بهم گذشت ولی بعد از سی سال هنوز جایی کسی میگه خدا صدامو نمیشنوه من این داستان را براش تعریف میکنم . واقعن به ذهنم معجزه ی اثبات خدا برای من بود.
ولی شاید نوشتن ش صلاح نباششه .
چوم فرمدید و من واقعن این داستان را در ذهن دارم یک لحظه فکر کردم شاید اگر ننویسم کفران نعمت باشد.
این متن در جواب امر شما بود و لطفن در مسابقه شرکت داده نشود .

درود و شاد باش به همه ی عزیزان
قبلنا یک سریال نشان می‌داد کلید اسرار
خیلی جالب بود و شبکه چهار هم که آقا امیر حسین اشاره کردند زندگی پس از زندگی
همه ی خاطره ها نزدیک و شبه معجزه و خود معجزه را خواندم
خیلی زیبا بودند و سرشار از انرژی که خدایی هست و می‌شنود و به موقع و سر فرصت البته اگر وقت کند به خواسته‌ها و دل مشغولی هایمان جواب خواهد داد.
مصلحت خدا و خواست او را نیز که بر هر چیزی پیشی گرفته است از یاد نبریم.برای همه ی دردمندان عالم و شفای همه ی بیماران دعا می‌کنم

سپاس از جواد عزیز برای این کار زیبا

سلام و درود به همه ی بزرگواران
این هم از خاطره من👇😊
مادربزرگم اینا ماه محرم ها یک شب روضه می خواندند البته من در ایام کودکی خیلی شیطون بودم و سر دسته بچه های فامیل بودم☺🤦‍♀️برای همین منو بچه ها رو نبردن مسجد، ما رو گذاشتن خونه مادر بزرگ که مثلا شیطونی نکنیم ما هم که دیگه کسی نبود جز چند تا مهمون که از فامیل های دور مادر بزرگم بودن،اولش همچی خوب بود و خسارتی هم وارد نشده بود اما بالاخره آنچه نباید شد منو چند تا از بچه ها رفتیم انباری که نقشه بکشیم برای گروه مقابل متاسفانه اونا پیش دستی کردن و حمله کردن ما پشت درو گرفته بودم که....متاسفانه قدرت گروه مقابل زیاد شد داشتن درو باز میکردن که یکی از بچه افتاد روی پارچ دوغی که مامان بزرگ گذاشته بود برای زاپاس،یعنی اگه کم میشد میومدن میبردن مسجد.
پارچ دوغ افتاد و دوغ ها ریختن کف انباری البته من خیلی زود پارچ رو بلند کردم اما تقریبا نصف دوغ ها ریخته بودن و کف انباری پر دوغ بود. از ترس حال هممون بد بود سریع پارچه آوردیم و کف انباری رو خشک کردیم پارچ دوغ رو هم خشک کردیم و جای قبلش گذاشتیم بعد هم رفتیم اتاق خواب و همه خودمونو زدیم به خواب.ما خرابکاریمونو خوب جمع کردیم اما یکی از بچه ها از ترس رفته بود خبر داده بود مامان بزرگم اومد که دعوامون کنه مهمون ها که یه عالمه به ما خندیده بودن واسطه شدن و ما رو نجات دادن 😂😎

اینم خاطره یک شب پر هیجان من😂🤦‍♀️

سلام و درود جناب کاظمی ارجمند
راستش پیام که دادید موظف شدم بیام و چیزی در مورد معجزه ی زندگی ام بنویسم و اما من این معجزه رو در یک شعرم کامل آوردم به نام یوسف دل که شرح زندگی من با ریز داستانش دیگه خیلی شخصی میشه ولی من خیلی کد های گیرا در این شعر گذاشتم که حق مطلب زندگی و معجزه ی درونی منو نمودار میکنه براتون شعر رو کپی میکنم اینجا:

شرح احوال دلم را که چه دیدم ای عشق
یاد کن گر چه شکایات جدیدم ای عشق

دردها بر سر عهد من و تو مستور است
غیر تو کیست بداند چه کشیدم ای عشق؟!

خاطر از بازی این دهکده خالی کردم
مجلس زُهد تو را یکسره چیدم ای عشق

در جوانی چو به سربازی ایمان رفتم
سوختم سرد شدم تا که بریدم ای عشق

غافل از عهد قدیم و هدف خویش شدم
در چنین مرحله ای خیر ندیدم ای عشق

دوره ای بر منِ انکار گرِ یاس آمد
تا که از میوه ی ممنوعه چشیدم ای عشق

فاتح از کوچه و بازار خلایق گشتم
تا ز بن بست زمین باز رمیدم ای عشق

آمد از دور صدایی که مرا یاری هست؟
حیرت از عالم انفس که شنیدم ای عشق

آشنایی ز درونم ره آفاق گرفت
این حضوریست که ارزنده خریدم ای عشق

آشنا تر که شدم با نفس یوسف دل
تحت روح القُدُسَش خانه گزیدم ای عشق

آب در کوزه و ما گرد جهان می گشتیم*
یار در خانه ی دل کرده شهیدم ای عشق

مژده و بیم دهد آنکه به دل داده پیام
هادی مقصد جان خود طلبیدم ای عشق

تا چنین فرصت احیای هویت باقی ست
عارف کامل دین داده نویدم ای عشق

باغبان میرسد و لاله ی دل میچیند
دست تکوین جهان رفت امیدم ای عشق

صبح روزی که در میکده را باز کنند
هاتفی سر دهد آواز سعیدم ای عشق

چیزی که از دستم بر میومد این شعر بود چون شرح کامل حالات من و چه گذشت قبل و بعد از اتفاقی که بر من گذشت خیلی سخته

درود بر شما

درود و عرض ادب و ارادت جناب کاظمی نیک عزیز
ببخشید دیر خدمت رسیدم
امیدوارم زندگیتون پر از خنده های از ته دل باشه چون این روزها بزرگترین
نعمت و معجزه همین خنده های از ته دل هستش

و اما داستان شما که به اعتقاد خودتون معجزه بوده خیلی زیبا به تصویر کشیده شده بود
افرین
فرمودید معجزه بنویسیم
والا من هر چی فکر کردم دیدم نفس کشیدن و حضور من در همین لحظه که دارم مینویسم خودش یه معجزه از،طرف خداونده وگرنه من خیلی وقت پیش که هیچ سال ها پیییش عمرم تموم بوده

پس نتیجه میگیریم بزرگترین معجزه ی زندگی من
حضورم در سایت شعر ناب هست
بی تعارف میگم نابی های عزیز از بهترین های زندگی من هستند
انشالله استاد ملحق عزیز و اساتید برجسته و شما ادیبان فرهیخته ،تا ابد سلامت و شاد و موفق باشید


انشالله سر فرصت یکی از هزاران معجزه زندگیمو مفصل مینویسم

سلام وارادت جناب کاظمی نیک
کامنت های دوستان را خواندم و بعضی هاشون خیلی جالب بود
ولی متاسفانه برای من هیچ معجزه ی خاصی پبش نیومده که قابل ذکر باشد
اگه کار خیری هم بوده نمیشه گفت ... پس چیزی برای گفتن ندارم
ممنون از دعوتتون قدرانم🙇

سلام و درود به جناب کاظمی و همه عزیزان
من تقریبا همه خاطرات و خوندم ، از مریضی مادر جناب محمدی گرفته تا داستان سر بسته جناب نظری و شعر در لفافه جناب بیدل
تقریبا بنده هم مثل جناب شاهرخ فقط به رسم وظیفه خدمت شما داستانم رو عرض میکنم و خواهشمندم منو توی مسابقه شرکت ندید،سپاس فراوان

پارسال بیست و ششم اسفند ماه مصادف با شب نیمه شعبان خدا دختری به من داد که چند شب زودتر از موعدی که دکتر ها گفته بودن به دنیا اومد ، من برخلاف نصیحت و مخالفت خانواده و همسرم و .... میخواستم دخترم رو کیمیا بذارم اما یهو به خودم اومدم دیدم زنم توی یه شب برفی و بارونی با کلی اذیت که مجال توضیح نیس میخواد زایمان کنه موقع نماز بود که یکم ذهنم آروم شد و تازه فهمیدم امشب شب ولادت آقا امام زمانه و همونجا تصمیم گرفتم اسمشو بذارم مهدیه خوب خلاصه مهدیه خانوم ما به دنیا اومد اما هاله ای توی چشماش بود که منو می‌ترسوند اما کسی نمی‌دید و بهش توجه نمی‌کرد
رفته رفته صورت مهدیه کبود میشد زیر ناخوناش کبود میشد یکم که گریه میکرد فوری بی حال میشد خلاصه که ما توی چهار ماهگیش به اصرار فامیل بردیمش دکتر ، شاید براتون جالب باشه دکتر چند دقیقه ای دنبال قلبش میگشت که صداشو بشنوه اما پیداش نمی‌کرد تا اینکه بعد چند دقیقه قلب مهدیه رو پیدا کرداما سمت راست بدن اونم با کلی صدای اضافی ،گفت باید برین اوکی قلب بگیرید وقتی اکو انجام شد دکتره گفت قلب دختر شما چنتا مشکل و همزمان باهم داره و رفته رفته بیشتر کبود میشه و حتما چنتا عمل نیاز داره ،اولش با خودم گفتم عجب دکتر نفهمیه به هو جلو زنم همه اینارو گفت اما وقتی متوجه شدم چقد مسائل قلب مهدیه پیچیده است بهش حق دادم ، مهدیه قلبش سمت راست بود و تمام اعضای داخل جا به جا بودن ینی برعکس قلبش سه تا سوراخ بزرگ داشت یدونه بطن داشت و یه دهلیز
خون از چهار جهت داخل قلب باهم قاطی میشد و به شدت اکسیژن و پایین می‌آورد علاوه بر این رگی که به ریه خون رسانی میکرد مسدود بود اما به امر خدا قلب شاخک های غیر مجازی تولید کرده بود که از طریق اونا به ریه خون رسانی میکرد
خلاصه که این مهدیه خانوم ما که سه چهار شب دیگه تولد یه سالگیشه تا الان دوبار آنژوگرافی کرده و یه بار هم عمل قلب باز و الان داخل قلب کوچیکش هم فنر گذاشتن هم باطری اما جالبه بدونین با اینکه مسیر خون رسانی ریه رو باز کردن اما قلب داره کار خودش و می‌کنه و از طریق همون شاخکای غیر مجاز به ریه خون میرسه ،همون اوایل که فهمیدم و درگیر بودیم رفتم حرم امام رضا گفتم من نمیدونم عمر این بچه رو چقد نوشتین اصلا هم سر کم و زیادش دعوا ندارم اما ازت می‌خوام تا روزی که عمرش به دنیاس لبخند رو لبش باشه ،الان مهدیه با آب پاکی که دکترا ریختن رو دستمون هنوز نفس میکشه و خدارو شکر میخده اونم با اکسیژن خونِ 70
مهدیه زیباترین معجزه زندگی منه که خدا شب نیمه شعبان بهم هدیه دادش، من با تمام وجودم از خدا ممنونم
دم همه شما دوستان گرم ، یاعلی

سلام
صدر و ساقه ی هستی معجزه است دنبال چه می گردی؟

با درود

چنانچه که من چندان به معجزه اعتقاد ندارم و معتقدم انسانها یا باید در مکان زمان و عمل مورد نظر واقع شده باشند و یا نه یعنی اگر بنا باشد کسی بمیرد خواهد مرد ,حال اگر همه کار هم برای او انجام دهید, یا اگر بنا باشد کسی زنده بماند زنده میماند ولو هیچ کاری هم برای او انجام ندهید

عذر خواهی میکنم از دوستان بخاطر این نوع طرز فکرم متاسفانه دیگر برگشت پذیر نیست آنچه که در ذهنیت من قرار گرفته است امیدوارم باعث رنجش عزیزان نشم از بیان افکارم

گفته ای از فیلسوف یونانی اپیکور درباره گذرا بودن زندگی بیادم آمد

اپیکور: چندان به مرگ نمی اندیشم مادامی که من هستم او نیست و هنگامی که او بیاید من نیستم

البته من هم رویدادی مشابه دوستان داشته ام در زمان نوجوانی اگر دوست داشتید بیان کنم

درود بر شما جناب آقای فاضلی نژاد گرامی
ان شاالله که سلامتی و طول عمر همراه با شادمانی برای دختر عزیزتان رقم بخوره.
در پناه خداوند شاد و سلامت باشید

درودها
تمام زندگی معجزه است.

سلام
جواد عزیز
ممنون برا برپایی این جمع دوست داشتنی
و این صفحه پر از انرژی
زنده باشی
و برات سال پیش رو به خوبی وخوشی
و خیلی خوب باشه برات
ممنونم باز و تقدیم به شما 💐 💐

درودها خدمت شما
این معجزه در مورد خودم نیست، بلکه در مورد فردی ناشناسه که من شاهد وقوع اون معجزه بودم
عارض هستم که ما چون اصلیتمون اصفهانیه حداقل سالی یک بار رو برای دیدن مادربزرگم میریم اونجا. تابستون امسال (۱۴۰۱) داشتیم برمیگشتیم تهران که اول جاده دیدیم یکهو یه پرایدی زد به یه موتوری که جلوی ما بود و طرف رو پخش زمین کرد. بابام زد روی ترمز و چون ترمز ماشین از نوع اِی بی اِس بود ماشین سریع متوقف شد و سه چهار متر مونده به فرد مصدوم متوقف شدیم. دیدیم که طرف خودش رو جمع کرد و پرید اون طرف گارد ریل. مات و مبهوت بودیم که یکهو یه ماشین (تولید داخل متاسفانه) زد پشت ماشین ما و ما از جا پریدیم. ماشین پشت سری نتونسته بود ترمز بگیره. بابام گفت که خدا به موتور سواره و راننده ماشینه رحم کرد و ما رو واسطه قرار داد تا موتوریه فرصت کنه بپره اون طرف گارد ریل، وگرنه ماشین پشت سر از روش رد میشد. هم موتوریه ممکن بود کشته بشه (یا حداقل صدمات جدی ببینه) و هم راننده ماشین بیچاره بشه چون ترمزش اون قدر قوی نبود.

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

درودتان
جالب بود
حقیقتش من معجزه ای که با عرف خاصی در جامعه معنا می شود را زیاد قبول ندارم. شاید هم دلیلش این باشد که برای خودم چنین اتفاقی پیش نیامده که مثلا بگم واقعا معجزه شد که اینجوری شد
ولی همیشه نسبت خوابم ایمان کامل دارم
در اصل یجورایی ریشه معجزه برپمی گردد به جوهره هستی که همان اگاهی کل است. و خواب هم تراوشی از مغز ناخوداگاه است که همان اگاهی کل است
تاغین حد برایم قابل قبول است. اما فراتر از این واقعا از بعد ما انسانها یجورایی خارج است
در این حدود اگر بخواهم چیزی بگویم
بر می گردد به تقریبا یک سال پیش که یک خواب را مانند یک سریال سه قسمتی دیدم و جالبش این بود که روز دوم و سوم در خواب میدونستم درعالم خوابم
مردی که تو این سه روز دنبال من بود و من با هیجان مشتاق دیدارش روز سوم بالاخره دیدم. مردی نه زیاد مسن ولی سرپا و سالم سر و ریشی سفید با تعجب پرسیدم کی هستی که سه روزه منو اسیر کردی هی اینجا بیا اونجابیا میومدم نبودی
گفت من بایزید بسطامی ام ،برام ناشناس بود گفتم شاید اشتباه اومدی ،تو که منو نمیشناسی ،گفت البته که میشناسمت
بعد از کمی حرف و حدیث
دلیل اومدنش رو اینجوری گفت در محل زندگی ام دو قطعه زمین دارم که هر دوتا را کشت کردم. اومدم اونارو به تو ببخشم محصولش را برای خودت بردار و درضمن زمین ها هم برای خودت
خیلی برام عجیب بود کلی سوال و دلیل خواستم اما چیز خاصی نگفت ، رفتم ولایتشون ادرس زمین ها رو گرفتم وقتی رسیدم دیدم یکی گندم است و دیگری جو و بسیار بسیار پر بار است. یعنی در تمام منطقه نمونه بودند
صبح که بیدارشدم قبل از هر چیزی اسم بایزید بسطامی و نوشتم من حتی شاید در حد اسم هم به زور میشناختم
اما شب که در موردش می خواندم انگار این ادم مرا درس داده بود و واقعا جاخوردم از غینکه این اندازه افکار و گفته هایش را قبول داشتم و باعث شد چند روز وقت گذاشتم تا خوب مطالعشون کنم
این معجزه نیست ولی خیلی خاص و جالب بود
موفق و موید باشید 🌹🌹🌹🌹