پست های وبلاگ

درود بر شما
"بعدها هم جنبه های دیگری پیدا بشه؟ "
از این عبارت می تونم نتیجه بگیرم شاید بعدها راهی برای صحبت کردن با "حیوانات" پیدا بشه؟
اگه بتونیم بعدها با حیوانات صحبت کنیم، به نظرتون حیوانات این عبارت پایین رو تأیید خواهند کرد؟
"حیوان هیچ "شاهد" درونی نداره"
یا از شنیدن این قضیه خوشحال میشه؟:
"به همین دلیل هم کشتن یک حیوان واقعن چیزی بدی نیست."
ما به همه ی موجودات زنده به جز انسان میگیم "حیوان"
شاید مثل همون جماعتی که به همه ی مردم غیر از خودشون میگن "عجم"
یا جماعت دیگه ای که به همه ی باورهای غیر از خودشون میگن "کافر"
و این لیستِ خودی و غیرخودی انتها ندارد...
برای اینکه مطمئن بشم که من تنها نیستم که درباره ی حیوانات دیدگاهم شبیه دیدگاه شما نیست، به جمعیت کشور هند(منهای مسلمانانش) فکر می کنم.
با دو پاراگراف آخر موافقم.
سپاس از متن ها و
سپاس از توجهتون

درود بر شما
این دو وجه که فرمودید دریچه ای به گستردگی بیشتر افکار انسان باز می کنه.
بله، من هم موافقم که اگر این دو را پذیرفته باشیم، یعنی بسیاری از وجوه دیگر امکان وجود دارند.
ممکن است یکی از آن چیزها خواب باشد. زندگی دو چهره دارد، یکی وقتی خوشحال هستی و یکی وقتی غمگینی. پس اینکه چگونه زندگی را تجربه کنی به خودت بستگی دارد که مثلا بگویی بهشت برین همین زمین است یا آنکه جهنمیست برای تعالی به آخرت. مثلا شاید در خواب چیزی دیده باشی که در بیداری بعدا تجربه اش کنی. این اتفاق برای اکثریت آدم ها قابل درک هست و روان شناس ها و دکتران مغز و اعصاب دلایلی علمی بر رد کردن آن ها آورده اند که ما فقط تصور می کنیم این لحظه را در گذشته دیده ایم. اما اگر یک نفر بگوید من تجربه ای داشته ام که چند لحظه جلوتر را هم دیده ام و مثلا قبل از ورود کسی به درب خیره شده باشند و وقایع را عینا ترجمه کند، آن وقت ممکن است دو دسته تفکر ایجاد شود. یکی اینکه علم درست می گوید و یکی اینکه عرفان درست می گوید.
یکجایی خواندم که دکترهایی هم هستند که معتقدند دیوانگان ممکن است واقعا (مثلا در اثر زجر بسیار، شبیه آنچه مرتاضان دنبال می کنند) چشمانشان دریچه ای به ورای دنیای ما باز شده باشد. یا لاقل بعضی از بیماران روحی (اسکیزوفرنی، شیزوفرنی و ...) بسیار متقاعد کننده و هوشیارانه توصیفاتی داشته اند که برخی از آن ها با هم تطابق داشته است. در واقع برخی از این دستۀ دوم می توانند فکر کنند و تحلیل کنند ، پس مطلقا دیوانه نیستند و خودشان سعی در کتمان و درمان خودشان دارند، گویی که به آن ها توسط اکثریت عاقلان، تلقین شده است که بیمارند.
منظور من از این گفته ها این است که ممکن هم هست بیرون از تحلیل های ما بسیاری چیزها را ندیده گرفته ایم یا غریضه و نفرت اکتسابی ما از برخی موارد به موضع گیری منتهی شده باشد. لااقل ممکن است در مورد من اینچنین باشد. پس من همواره در این سردرگمی خواهم ماند که حقیقت چه چیزیست.
اما در مورد حیوانات عاطفه و ذات وجود دارد. اگر سرچ کنید می بینید که مثلا گربه های بدذات داریم، گربه های حسود داریم، گربه های بد جنس، مهربان، عاشق پیشه و حتی زیرک و حیله گر داریم.
برای امتحان اگر در اطرافت کسی سگ ژرمن شپرد یا هاسکی نگه می دارد با آن سگ دوست شو، به او غذا بده، چند وقتی مهربانی کن و بعد یک هو و بی دلیل یک روز به او فحش بده و بد اخلاقی کن. تعجب می کنی اگر ببینی غذایش را با بی میلی می خورد یا اصلا آن وعده را نمی خورد و در خودش فرو می رود. می گویند اگر به چشم حیوانات خیره شوی در واقع عواطف خودت را می بینی، اما در چشم هایش بد بینانه نگاه کن. شاید تجربه ای داشته باشی که برای بقیه باورپذیر نیست و حتی مسخره ات کنند. اما تو قطعا هوشیارانه، آگاهانه و بد بینانه این کار را کرده ای.

سلام استاد راستگو
درود برشما