صفحه رسمی شاعر نیما ولی زاده
|
 نیما ولی زاده |
تاریخ تولد: | پنجشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۷۱ |
برج تولد: |  |
جنسیت: | بدون اطلاعات |
تاریخ عضویت: | يکشنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۴۰۲ | شغل: | بدون اطلاعات |
محل سکونت: | بدون اطلاعات |
علاقه مندی ها: | بدون اطلاعات |
امتیاز : | ۴۱۷ |
| تا کنون 45 کاربر 93 مرتبه در مجموع از این پروفایل دیدن کرده اند. |
|
|
|
اشعار ارسال شده
|
|
|
مسخِ حقیقت ، دارِ عشق ، واژه اناالحق گفته است / سنگسار کن کفر را ولی گویی خدایت مرده است ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۵۸۶۳ در تاریخ چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ ۱۳:۳۱
نظرات: ۸
|
|
|
بر دارِ گیسویت به مرگ ، محکوم غزل هایِ هراس / این آخرین غزل ، بنوش ، خونش زِ لبهایِ من است ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۵۶۳۸ در تاریخ يکشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ ۱۶:۳۸
نظرات: ۹
|
|
|
این خانه زندان است ولی در چکه چکه یِ زمان / من با کدام زبان تو را در واژه تکرارت کنم ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۵۴۶۳ در تاریخ شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳ ۱۲:۰۵
نظرات: ۶
|
|
|
در مسحِ مه آلودهِ از هراسِ سایه هایِ ترس / معبودِ واژه شد لبی که از لبت بهانه خواست
...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۵۲۷۰ در تاریخ شنبه ۲۹ دی ۱۴۰۳ ۱۲:۵۵
نظرات: ۶
|
|
|
بانو قدم بگذار تا تن پوشی از نامِ وطن / بر تن بپوشد این جهان ، گمگشته ام در این حصار ...
|
|
ثبت شده با شماره ۱۳۵۰۹۳ در تاریخ شنبه ۲۲ دی ۱۴۰۳ ۱۳:۲۵
نظرات: ۶
| مجموع ۹۸ پست فعال در ۲۰ صفحه |
مطالب ارسالی در وبلاگ شاعر نیما ولی زاده
|
|
|
![]()
به همراه رزیتا در دشتی از لاله های وحشی ، قدم میزدم . ساوالان در دوردست خودنمایی میکرد و ابرها ، قله ی او را در هاله ای از راز ، فرو برده بودند . به سمت ساوالان میرفتیم . سرود گات ها نواخته شده بود و
|
|
يکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳ ۰۴:۴۱
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
زروان در تکرار مانترا نام خویش ، به مراقبه نشست
او ، خود را پرستید و از نیایش نامش ، زمان متولد شد
آینه ای که چهره ی او را در خود بازتاب میداد
او ، به آینه نگاه کرد و از تماشای تصویر
|
|
دوشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۳ ۰۴:۱۲
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
شب بود و ماه خونی ، در آسمان میدرخشید . ستارگان بر دامن نور ، بوسه میزدند و در آغوش تاریکی ، آرام میگرفتند . به همراه سایه ام به سمت میتریوم میرفتم . درب ورودی به سمت شرق ، قرار داشت. از شرق بود که خو
|
|
دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳ ۰۴:۳۰
نظرات: ۰
|
|
|
![]()
آناهیتا یشت
در آغاز تنها زروان بود که در ابدیت قدم میزد
زروان نام های بیشمار داشت
نام هایی که پیش از زمان و آنگاه که هنوز جلوه ای وجود نداشت ، او را با آنها میخواندند
نام هایی به و
|
|
دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۳:۵۷
نظرات: ۰
