حیران

درود بیکران بر شما بزرگوار
غزلی زیباست که حیران شدن در اثر عشق را به زیبایی شرح
می دهد .غزلی بسيار زیبا که از هنرمندانه ترین انواع شعر پارسی هست چون شعری کلاسیک است با قالبی موزون و دلنواز. از حافظ و مولانا تا جناب ابتهاج ، این هنر پارسی را به نمایش گذاشتند. شما هم استادانه چنین نمایشی را ارائه دادید. شما به زیبایی از دیدن و شنیدن ، شروع کردید. سپس
احساس بویایی را به کار گرفتید و بعد از آن ، عشق به وجود شما
نفوذ کرد و همه وجودتان شد. شما ، " نحوه ادراک بدن انسان " را به زیبایی با عشق پیوند زدید و ماهرانه ، وصال ( که همه حواسّ پنجگانه را در برمی گیرد ) را در آخر آوردید ، بعد از نفوذ عشق.
این ، هم هنرمندانه است و هم برخلاف قالب فرهنگ ما نیست.
درود بیکران بر شما خانم زمانپور بزرگوار و گرانقدر
ولی اشکالی در وزن شعر دیده می شود.
وزن شعر :
فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
مثل : چشم شهلای تو دروازه عاشق شدنم
در اغلب ابیات ، فاعلاتن به فعلاتن تبدیل شده است.
تبدیل فاعلاتن به فعلاتن ، در ابتدای مصرع ها ، از اختیارات شاعری هست ولی در همه جای شعر ، نمی توان این تغییر هجاها را انجام داد ، که نمونه آن مصرع آخر است.
البته اشکال اصلی ، در مصرع پانزدهم است که رکن وزن تغییر کرده است .
وزن مصرع پانزدهم :
فعلاتن فعلاتن فعلاتُ فعلاتُ فعل
ش/ده/ای/ما/ل/م/ن/جا/ن/م/ن/ه/م/ه/رو/ح/ت/ن/م
بهتر بود که بیت آخر را اینگونه می سرودید :

شده ای مالم و جانم ، همه روحم و تنم
می شوی واصل من ، بخت و نشان تو شدم

درودها