آزمایشی

از این بخت سیه ورزی زِ روزگار گله دارم/که در عمر کثیف من چرا شانسم نمی گیرد/
آنقدر که توبه کردم زِ توبه ها عجب دارم/به گمانم که شیطان هم دگر دستم نمی گیرد/
نه آن یونس که با عشقش نهنگی را به دام انداخت /یقین دارم از این یونس که ماهی هم نمی گیرد/
از این محدودیت هایم به ریاضی پناه بردم/ولی دیدم حیات من توانnنمی گیرد/
دلم گفت که تو کجایی نمیخواهی به خودآیی/بگفتم عقلم در چاه و تناب هم نمی گیرد/
من عمریست که در عمرم از حیات خود نا امیدم/چرا عزارئیل نامرد سراغ از ما نمی گیرد/
خدایا خود کمکم کن که بشود که یونس شم/ولی شعور در شهوت گوش به حرفت نمی گیرد/
صواب باشد که قضایم با تقدیرش هماهنگ است /شاید خزان اقبالم رنگ بهار نمی گیرد/
از این وضع اقتصادی زِ روحانی گله دارم/که ساخت تندیس من را چرا تصمیم نمی گیرد