...

به تقویم تعطیل این زندگی

که لبریز شبهای خط خورده است

یکی احتمالا بهار مرا

برای زمستان خود برده است

کمی زندگی سهم من بود و بس

و دستی که آن را بغل میگرفت

نگاهم کنار خدا می نشست

و از چشم نابش عسل می گرفت

چه سردست و یخ بسته و بی عبور

خیابان دلتنگ رویای من

من و روزهایی که بس تنبل اند

نفس های بی حال دنیای من

من وپای غمگین و این کفش گیج

که پو شیده از گرد آوارگیست

ببین سهم من از همه جاده ها

به جز جای پاهای یک رفته نیست