ترانه همه در بندند

غم گریه رهائی نیست وقتی همه در بندند

آزاد توئی آری..باقی همه در بندند

عشق و تب و شور من آغاز معما بود

در چشم تو یک لبخند هر لحظه هودا بود

من خوش زخیالی خام درگیر دلم بودم

با یاد تو هر شب رابا عشق تو می آسودم

یک شب غزلی دیدم..بی قافیه بی معنی

معنی بدی دارد ..این شعر سیه معنی

آگاه نبودم من یک فاجعه در راه است؟

کابوس قشنگی نیست !جای قدمم چاه است؟

این اوج معما بود ترسی به دلم افتاد

ای ننگ بر این کابوس ای مرگ بر این فریاد

آن شب که سفر کردی سازم چه ناکوک بود

در کوچه چه صدائی بود انگار اذان میزد

غم گریه رهائی نیست وقتی همگان دردند

با عشق توئی آری.. باقی همه بی دردند