« ميثم تمار1 »
نزد نبي اكرم(ص) ،حكمي به دين قرارس
احكام حكم يزدان ، بر راستي سوارس
دين پيامبر (ص) ما ، با راستي بـيامد
احكام دين زرتشت ، از راستي بكارس
هر دين و مذهبي را ، با راستي نوشتن
با كذب و حيله هر دين ، اصليتش خرابس
با كذب وحيله هركس،دين را وسيله سازد
بر دين حق نـباشد ، نقش خودش خرابس
سنجش كن اي برادر،آن امر و نهي حق را
هر راستي حلالس ،گر كذب شد، حرامس
هر راستگو به دنيا ، خوشنام آخرت شد
نامش به نيكي آمد ، جسمش پُر افتخارس
ديندار، بُلهوس2 نيست،دين را رها نسازد
نـتوان بَرندش از راه ،ميثم اگر به دارس
ديندار با حقيقت،در فكر مال و جان نيست
از مال و جان گذشته ، آن ميثم تمارس
هركس كه دين حق را،بشناسدش دراين راه
از راه بـر نـگردد ، بـر راه استـوارس
جانا غرور و مستي ،دين را نمي شناسد
دين هر كسي ندارد، بر جهل خود سوارس
نيرنگ وكذب وحيله،بر ضد دين حق است
هركس به اين صفت شد،در دوزخش قرارس
هركس كه دين حق را،با راستي نگه داشت
در منزلـش غريبـس ،در اجتماع فردس
دين وعده مي نمايد ، بر حُسن جاوداني
دين را بجو برادر ،دنيا مجو كه خوارس
رسم قضاوت امروز ، دستور دين نباشد
اجراي هرقضاوت،با رأي خلق خود پسندس
گويد حسن خدايا ، من بر تو دل بـبستم
اجماع خلقت امروز، دل بر هوس بـبستس
٭٭٭
1- يار مخلص حضرت علي(ع) 2- هوسباز- پر هوس
دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی