کلامِ عشق

کلامِ عشق را گاه معناييش نيست
آن هنگام که معشوق جدالِ عاشق را بر ناتوانيش پندارد
آن لحظه که دلبر بر دلي که بربوده خندد که
“کودکي بيش نيست”!

عاشق جاويدان است و عشق پايدار

که معشوق را گاه تواني بر سنگيني ادراک نيست!!...

گَرَت شد ره جدا از ما و زین سوی

گَرَت از یاد رفت آن حرف و این خوی

بدان همواره در یادِ تو باشم

اگر روزی گذارت گشت از این کوی