دورِ دیوانه

سلام

و

خیلی پیش نمی آید که هنگام خواندن شعری عجله داشته باشم برای خواندن بیت بعد و باز عجله داشته باشم برای دیدن تصویری که قرار است تابلو را کامل کند و باز عجله داشته باشم برای دیدن قافیه ی آخر بیت که بدانم شاعر دو باره چه کشف کرده است اما در این هفته این سومین بار است که این اتفاق افتاد و سومی از همه قوی تر و تردیدی نیست که این نوید امیدواری است و سرور که چنین شاعرانی در این محفل عزیز داشته و داریم و خوب تر هم آن که بیشتر شان تازه عضو شده اند و بی شک نیاز به دیده شدن و دلگرمی و برخورد خوش دارند تا بمانند و ما را از ادراک لذت خلق خویش خالی نکنند و امید که ما منتظر نباشیم تا این افراد به سبب تازه وارد بودن به صفحات مان سر بزنند تا ما هم به جبران گذری کنیم بر سرای دل ایشان که این دید و بازدید در عالم شعر بی معنی ترین اتفاق ممکن است و کسی که دل اش برای شعر می تپد و سرش برای آن درد می کند و نفس اش به هر التهاب شعر تب می کند ، به محض خواندن شعری درست گل از گل اش می شکفد و بی اختیار قلم اش نویسا گویی که مولانا در بازار مسگران گذر می کند .
اگر‌چه شاید این حرف ها نباید این جا گفته می شد ولی حال که گفتم از دوستان نازنین تقاضا دارم که اگر در این خصوص حرفی و حدیثی داشتند در صفحه ی خود میزبان شان هستم تمام قد ،چرا که اصلا طاقت نمی آورم چنین غزال چمانی قربانی حواشی شود .
اما
دور دیوانه ؛
از نام شعر مشخص است که با چه دیوانه نوشته ای طرف هستیم که خود نام ایهام دارد در کلمه دور که هم به معنای متضاد نزدیک می توان گفت و هم به معنای دوره و برهه و در معنای سوم هم دایره معروف گرداندن جام است در مجلس که حضرت حافظ می گویند : ادر کأساً و ناولها ، جام را بگردان و بنوشان به ما ...
حال وقتی شعری اسم اش این همه ماجرا دارد خودش دنیایی ست به پایان .
چندین بار شعر را خواندم تا شیوه ای درست برای نقدش از زاویه ای نو بیابم ولی هر بار دل ام نیامد که ذهنیت خود را به خواننده ی این شعر القاء کنم پس بر آن شدم که دم در کشم این بار و به تماشای لذت بردن دوستان بنشینم تا اگر عمری باقی بود در شعرهای بعدی از خجالت ناصر خان دربیایم .
اما فقط یک توصیه دوستانه که هنگام خواندن شعر حتما تصاویر هر مصراع را مجزا تصور کنید و سپس کامل شدن شان را در مصراع بعدی دنبال کنید که تا اساسی ترین دلیل زیبایی این شعر و این همه هیجان مرا دریابید ...