مرگ آرزوها

اسيرم،

 بي هدف چون تشنه اي در ريگزاري در بدر مانده

يا چنان جنگاوري در جنگ ،

 بي تيغ و سپر مانده

غمينم ،

 روزگاران درازي در ديار غم به سر برده

يا بسان صوفيان، سرلوحه هاي عشق و ماتم را ز بر خوانده

************.

گوشهايم ناله هاي زار

بشنيده

چشمهايم در سياهي ها

بسي ناديدني ديده

آرزوهايم به روياي اجل نزديك

دل ، مايوس

دستهايم خوشه هاي نامراديها ، بسي چيده

************.

صادقم در عشق

 صادق،

در تب دوران هجران، بس به سر برده

همچو گل در بوستان عشق بلبل

سردو پژمرده

نا چشيده لذت ديدار و مجنون وار در سودا

ناله و زاريست كارم ، روزها  مرده

************.

كركسم

اما شكاري را به چنگ خويش ناورده

كوهها و دشت ها را يك به يك

 زير پرآورده

 بر همين مردار عمر خويش

 دل ، بسته

آشياني از خس و خار دو رنگيها برآورده

************.

مي نويسم

واژه ها اما چه مهجور است

مي سرايم

شعرها از قافيه دور است

اين حكايت

سرگذشت وصل و حرمان نيست

ماجراي سايه هاي سرد و بي نور است.