عشق ورزیدن

بیا با لهجه ی عاشق

بخونیم شعر فردا را

بشوییم غصه ی راه و

بگردیم دور ِدنیا را

 

بیا در وسعت آبی

بجوییم راه ِ فردا را

شویم همفکر یک قایق

بگردیم ذهن ِ دریا را

 

بیا باور کنیم ای دوس

به دنیا عشق می ورزیم

برای عشق ورزیدن

ز هیچ بادی نمی لرزیم !

 

بیا دعوت کنیم از هم

که با هم مهربون باشیم

برای عشق ورزیدن

میون عاشقون باشیم

 

بیا دعوت کنیم از عشق

که دشت ها را کند پر گل

میون قلب و روح ما

بسازد جاده و صد پل

 

بیا باور کنیم ای دوس

به دنیا عشق می ورزیم

برای عشق ورزیدن

ز هیچ بادی نمی لرزیم !

 

میون ِ رشته ی بارون

بریم در باغ ِ اندیشه

بخونیم شعر ِ رویش را

برای هر رگ و ریشه

 

بپوشیم پیرهن ِ امید

نبینیم خواب  ِآشفته

ببوسیم صبح  ِ فردا را

بدور از عالم ِ خفته

 

بیا باور کنیم ای دوس

به دنیا عشق می ورزیم

برای عشق ورزیدن

ز هیچ بادی نمی لرزیم !