دلهای خسته

ای  نگار آسمونی منجی دلهای خسته

حالا که دلامون از غم دوری شکسته

ای صدای تو امید روزو شب های زمونه

آبروی قلب بیمار منم از غم شکسته

دیگه طاقتی نمونده چشامو ن شده اشگ ریزون

روی گونه های خیسم ریخته نم نم بارون

توی تقویم دلامون همیشه مونده گاری

مست آشفته ترینم توی حس بی قراری

باید از چشمه اشراق براتو وضو بگیرم

تو میدونی وقتی  هستی توی حس غم اسیرم

دیگه از سیاهی شب ترسی ما بدل نداریم

شبا زیر نور مهتاب توی آغوش هم بمیریم                 فقط بخاطر تو