رهگذر

 

وتت هرتوهاینی قلبم٫ایره دی جاریوارنیه/
سری بکیش چوی شلوغه٫یکانی چوی من ژارنیه


چنیکه بغضم گیردایه٫تاشایدباین ونشکنم/
فره هوسایمن ناهاتین٫بسه دی جااصرارنیه


توبمه مشکنی قلم٫یه سره نام توهایته دم/
دسم بی دسلاته یار٫و من دی اختیارنیه


مردن بیه سه خلاتم٫ویرهناسی زنی منه/ 
مردمسی دل دوکه لیر٫حالی وه من دیارنیه


غرورم درم چسبه میم٫وژمه مشارمه پشت خنه/
حیف رنگ زردم دیاریه٫یه قابل استتارنیه


تویه سیرتی ومن کردو٫من شعرلم خلات توکرد/
معاملت چه شیرینه حیف٬و قسه ت اعتبارنیه


هرسال من توبه مشکنم٫هرسال توبه‌مشکنیم/
توهراوینه ومه شکیامه٫من دی منه پیرارنیه


چیمه ری کله باددنگتم٫تابایو روچم بشکنی/
شکیامه سی دل زمسان دی ٫خوه ری و وهار نیه


توضیحات:شعربه زبان لکی است
برگردان به فارسی درزیر


گفتی فقط تودرقلبم جاداری واینجاجای هررهگذرنیست/سری بکش که چقدشلوغ است‌ وهیچکدام مثل من بیچاره نیست


چندوقت است که بغضم رارهانکرده ام تاشایدتوبیایی ونشکنم/زیادصبرکردیم نیامدی بس است دیگرجای اصرارنیست

توبه ام رامیشکندقلم ویکسرنام تورابرلب دارد/کاری ازمن برنمی آید واختیارش راندارم

مرگ خلعت من شدویادنفس زندگیم است/دردل گذشته مرده ام وحالی برایم نمایان نیست


غرورم رامیچسبانم وخودم راپشت خنده پنهان میکنم/حیف که رخ زردم آشکاراست واین دیگرقابل استتارنیست


تونگاهی به من کردی وهم شعرهایم راخلعت تونمودم/معامله ات چقدشیرین است حیف به سخنت اعتبارنیست



هرسال توبه ام رامیشکنم وهرسال توبه مشکنیم/توهنوزهمانی ومن شکستم٫من دیگرمن پارسال نیستم


چشم براه کله باد(بادآغازگربهار)صدایت هستم تابیایدویخم رابشکند/دردل زمستان شکسته ام وخبری ازبهارنیست

سعیدمحمودی کریانی