مجنـون

موفق باشید

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بود

سلامتان بانو
چه عاشقانه غزلی خوندم!
زیبا زیبا و پراز حس عشق به کسیکه نیست..............

عاشقانه ای زیباست
درود بانو 🌹🌹🌹

احساسی و زیبا

سلام
ودرود

درود بر شما بانو زیبا سرودید مرحبا

سلام
احساس می کنم در شمال کشور دانشجو بوده اید
و احتمالا زادگاهتون هم استانی کویری
این ها که شوخی بود
زیبا بود و غم انگیز

با احساس بود قلبی برای شعرتان

درود بانو
مصرع اول شعر متعلق به بانو بهرامچی هست
فکر میکنم باید ذکر منبع میکردید

درود بر شما بزرگوار
قلمتان مانا و برقرار باشید
🌷🌷🌷

درود مهربانم
بسیارزیباست

زیبا سرودی
روان

سلام حوریای عزیز
در سرودن غزل علاوه بر رعایت وزن عروضی و استعاره ها و ترکیبات و تشبیهات و تصویر سازی و بیان و زبان خوب شاعرانه و ارتباط تنکاتنک مفاهیم در هر بیت باید مصرع اول با مصرع های زوج هم قافیه باشند در این سروده ی کوتاه کلمه ی (که نیست) ردیف می باشد که البته در یک بیت آنرا هم اشتباه بکار بردید و قبل از ردیف باید از قافیه استفاده کنید کلمات بارانی آغوشی مشکینی و تمام کلمات قبل از (که نیست) هیچکدام هم قافیه نیستند اگر شما تمایل به سرودن شعر کلاسیک و غزل دارید باید غزل را ابتدا بشناسید و این امر با مطالعه اشعار خوب امروز و تمرین بسیار امکان پذیر است شما میتوانید با اساتید همین سایت که نقد شعر انجام می دهند مشورت کنید /موفق باشید

سلام منم حرف‌های خانم بهرام چی رو تایید میکنم

در خیالات خودم, در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست
می نشینی روبرویم، خستگی درمیکنی
چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست
باز ميخندی و ميپرسي, كه حالت بهتر است؟!
باز میخندم که خیلی، گرچه میدانی که نیست
شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند
یاس و مریم میگذارم، توی گلدانی که نیست
چشم میدوزم به چشمت، مي شود آیا کمی
دستهایم را بگیری، بین دستانی که نیست..؟!
وقت رفتن می شود، با بغض می گویم نرو…
پشت پایت اشک می ریزم، در ایوانی که نیست
می روی و خانه لبریز از نبودت می شود
باز تنها می شوم، با یاد مهمانی که نیست…!
رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است
باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست

شعر از بیتا امیری
__________________



و اما شعر شما


باز هم مــن در خیــابان زیر بارانی که نیست

گم کنم خود را میان گــرم آغوشی که نیست

باز هم اغوشـت انگار میـبرد من را شــمال

سمـت آن جنگل که دیگـــر رد پایی از تو نیست

باز هم جنگل به یاد بوســه های دزدکی

باد میپیچید لاے جعــد مشــکینی که نیست

سال هاست مجنونی ام در هر بیابان و کویــر

یاد آن جنگل،خیابان و بغلـــهایی که نیســت

 

حوریا_مسیحی


ببخشید. شعر شما انشقاق و اشتاینک کاملی از شعر خانم امیری است که در حقوق مؤلفین و حقِ معنویِ آن، اسمش تقلید صرف که نه... شاید آن را ربایش اثر نیز دانست. واضح است که بدون منظور آن را انجام داده ای و این قابل درک است ولی شعر فوق را که بخوانید همه چیز هویدا میگردد.

شعر اول_ تقریبا بدون نقص است از منظر وزن و آهنگ و قوافی و استعارات و تشبیهات و صنایعِ ادبی و یک سروده ی پخته و منسجم و ارزنده است که از قضا جزوِ شاید ده شعرِ ذهنی من است که پیشتر خوانده و دوستش دارم.( شاکله یِ روّی ها و دیگر موارد شعری اش به درستی آورده شده است)

شعر دوم_ که متعلق به جنابعالیست ضمن اینکه در آن یکی ممزوج یافته و انشقاقِ عینی آن اثر است،لیکن خود دارای ایراداتیست:

ردیف آن به درستی نیامده است ( که نیست باید تا آخرین مصرعِ بیتِ آخر تکرار گردد و نه اینکه گاهی تو نیست گردد و گاهی که نیست، بایست بطور واحد آورده شود)
قوافی اش ( بارانی، با دیگر قوافی همخوانی ندارد)
باید برطرف گردد. شما را همانگونه که پیشتر و در واکاوی آثاری دیگر واگویه نموده ام،به مطالعه یِ کتاب عروض و قافیه یِ دکتر سیروس شمیسا دعوت مینمایم.

مهمترین جستار و نگره و نقدی که در این مورد میتوان گوشزد نمود، وزن شعر است که در این سروده وزن آن ایراد دارد،سکته نمیزند و پریشیده نیست بلکه میلنگد. البته اشکال ندارد بتدریج و با مطالعه یِ کافی و خواندن کتب عروض و قافیه یِ اساتید میتواند کارگر گردد.
در آخر اینکه گستره یِ واژگانتان را بیشتر وسعت ببخشید ( فرهنگ لغت بخوانید،اشعار پرمغز و گاهی طویل و مشهور را در برنامه تان قرار دهید. معانیِ واژگان را برخوانید و ممارست نمایید)

صراحت کلامم را ببخشایید

عیسی نصراللهی

درود بانو