دیوانه

راستش،
من نمیخواهم که از عشق، تو سیرابم کنی 
یا شب و روز توجه بر دل زارم کنی 
من فقط دلتنگت هستم ،با اجازه
در توانم نیست یاد تو فراموشم شود 
من فقط یک کودک دیوانه ام
و تو را میبینمت در خواب و در  بیداری ام 
راستش ،
من نمیخواهم تو آن من ‌شوی 
من نمیخواهم که تسخیرت کنم
راستش اینگونه است 
 من کمی از کودکی ها جسته ام 
و کمی هوشیار تر هم گشته ام
در خیالاتم،همیشه، هر زمان
غیرممکن ها تصور کرده‌ ام 
غیر ممکن چیست  در افکار من 
ممکنی که قبل از آن غیر آمده ؟
غیرممکن دیدن روی تو است؟
 غیر ممکن آن صدای ناز توست؟
 صورت زیبای همچون ماه توست؟
غیر ممکن حال الان من است ،
مدتی بسیار دلتنگی و پتکی روی دل ،
دل نباید تنگ باشد ؟
تنگی دل خوب نیست ؟
خوب و بد چیست ؟
غلط چیست ؟
 من نمیدانم درستش چیست ؟
میدانم که دلتنگت شدم 
یک سوال ...
این سخن، از دل برون آمد ،تو با دل خوانده ای ؟