ای داد از گرانی بیداد از گرانی

دار و ندار و بیکار،تنها چنین بگویند بیداد از گرانی

مادر بزرگ پیرم دیشب ز ده بیامد،در خانمان ولیکن

با لحن غم گساری،گفتا که کرّه از خر،افتاد از گرانی

شیرین که شیر میخواست،فرهاد را بگفتا تا که خرد کمی شیر

فرهاد از خجالت،در بیستون پناه برد جان داد از گرانی

گفتند نکاح باید،چون سنت پیمبر،باشد ولی هم اکنون

ترشیده اند دختران ،نایاب گشته چون دُر،داماد از گرانی

از خواهران عزیز عذر خواهی میکنم