حاج قاسم سلیمانی

بیاد عزیز همیشه در دل حاج قاسم سلیمانی 
حاج قاسم بود مَردی نور رو**پس نقابش بود نور،نور او
نور او بود بی شک ز اولیا**بود خادم پیش درب انبیا
انبیا او را در نگاهی باختند**در غیابش مرد خدمت ساختند
گشت آگه بی بیه مشکل گشا**جان رقیه، دُختِ بِنْتِ مصطفی 
آگهش شد که بدو یاری کند**از مزارش پاسبانی کند
نام او خواند،قاسم ابن فاطمه**چونکه جز تو نیست کس در غافله
زود گرد آر آن مردان عمل**تا شتابند سوی طرطوس و حَمَل
جان رقیه، آن عزیز فاطمه**آگهش بود سِرّ دام غافله
غافله ای که بود از قوم یزید**در رکابش بود ابلیس پلید
حاج قاسم گرد آورد مردان عمل**تا شتابند سوی طرطوس و حَمَل
چهره اش همچو نقش کربلا**یادآور حسین با اهریمنا
ذکر او بود هر دم زینبا**عشق او بود هر دَم اولیا
عاشق حق بود او بی چون و هنگ**عاشقان را می ربود از دست ننگ
حاج قاسم شیاطین را بردرید**بر در احرام قفل دیگر برگزید
او که خشکاند ابلیس از منطقه**دید بلیسان چو این منظره 
نقشه ای دیگر بدو دوختند**با حریفان عزم راهی سوختند
حاج قاسم را دیدند اندر وهمشان**کشته گشته از پی نخجیرشان
آنکه دیدند بود اندر واهمه**کی شود کشته نور از صاعقه 
نور جنسش از عالم عُلوی بُوَد**چونکه نیست موتش پس باقی بُوَد
او که قبل موت،موتش را شکست**از پی موتش،نوری تازه جست
این بدین معناست که هست او پیش ما**همچو مولا رستگار شد خویش ما
پس چنین دان ای ترامپ نادان و پست**که تو نتواتی درب چنین عشقی ببست
آگهت باشد که ما هر روز و شب**در پی ات هستیم همچو رعد و برق
رعد ما گر بر تنت جاری شود**همچو خوک پست جزقالی شود
برق ما چو بر روحت ساری شود**همچو روح خوک بی معنی شود
شکل تو کِی آیدَش در ذهن کس**خوک آید،خوک زاید،عین کس
این چنین القاء از روح توست**این چنین اشکال از آن توست
30/10/1398...