ایازِ محمود

درود بانو
زیبا و جالب بود

درود

پایدار باشید سرکار خانم

درود مهربانو
زیبا سروده اید

عشقی که سلطان یمین الدوله محمود را بر ایاز ترک بوده است،
معروف است و مشهور. آورده اند که سخت نیکو صورت نبود،
لیکن سبز چهره شیرین بوده است. متناسب اعضا و خوش حرکات و
خردمند و آهسته و آداب مخلوق پرستی او را عظیم دست داده بود...
و سلطان یمین الدوله مردی دین دار و متقی بود.
شبی در مجلس عشرت به زلف ایاز نگریست.
عنبری دید بر روی ماه غلتان،
سنبلی دید بر چهره آفتاب پیچان...
ترسید که سپاه صبر او با زلفین ایاز بر نیاید.
کارد برکشید و به دست ایاز داد که بگیر و زلفین خویش را ببر.
ایاز خدمت کرد و کارد از دست او بستد و گفت از کجا ببرم؟
گفت: از نیمه. ایاز زلف دو تا کرد و تقدیر بگرفت و فرمان بجا آورد.
زیبایی زلف و چهره ایاز و خودداری محمود در مقابل آن در عین شوریدگی و عدم آمیخته شدن عشق پاک به فسق،
شاید سبب شده باشد در اشعار عارفانی چون عطّار، محمود غزنوی پادشاهی عارف جلوه نماید.

سلام و درود بانو
قصه و یا افسانه و یا تاریخ محممود و ایاز بسیار بلند است و فقط سطری از آن را نوشتم .

سلام
ممنون از توجه شما
بسیار عالی
🍃🙏🍃

سلام و دورد
من مردم و از عشق تو مفقود شدم
از صفحه ی تنگ عقل مردود شدم
محمود ایاز خواست اما دل من
می خواست ایاز محمود شوم
ببخشید
دلنشین