زلال انتظار( عروض قافیه دار)

کنار راه انتظار

امید بسته بر نگاه انتظار

میان این زمین و آسمان چو سایه سراب

فتاده بی صدا به چاه انتظار

کشیده آه انتظار

 

کسی صدا نمیکند

ورا ز چاه غم رها نمیکند

در این کویر انتظار پرسراب بی افق

برای جان او دعا نمیکند

به او وفا نمی کند

 

بیا، امید می رسد

ز کوی آشنا نوید می رسد

چراغ عشق پاک را به قلب خویش زنده دار

که پیک رفعت سپید می رسد

چو نور شید می رسد