نگفتی چی میشم

باز من و تنهایی، بغض و سیگار
پرسه تو این هوای سردخسته و بیمار
.
باز من و عکسات غم شده دنیام
مرور اون همه خاطره خیلی تنهام
.
هوا سرده یخ زده دستام
یادته تو بارون زدی قدم باهام
.
الان من موندم، با یه چتر،تنها
تو گفتی میمونی همیشه همرام
.
دیونه رفتی نگفتی چی میشم
تو این بارون همرنگ درد میشم
.
باشه رفتی قبول، بیا خاطره هاتم ببر
دروغات توی گوشمه دوستت دارم هاتم ببر
.
رفتی شاید به دوریت عادت کردم
شبارو تا صبح بدون عکسات سر کردم
.
اونی که گذاشت و رفت دیگه مرده
اما بیچاره دلی که باهاش زندگی داره
.
دیونه رفتی نگفتی چی میشم
تو این بارون همرنگ درد میشم