پرستو و قو

انکه نفس داده مرا نیست ,کو؟ 
دیدن او بود به دل ارزو 
مرغ دلم رفت و قفس را شکست 
نیست که گویم سخنت را بگو 
 هرچه به دنبال دلم میدوم 
یا که کنم دل همه جا جستجو  
مثل نسیمم و چو طوفان دلست  
او به سلامست و منم در وضو 
هرچه به دنبال دلم میدوم 
مثل پرستو که به دنبال قو 
همچو صدا مست خروج از گلو

میرود از سینه ی من ابرو

میرود از سینه ی من ماهرو

میرود از این دل من مو به مو

چون که تو جانی دل من آن توست

میبردش عشق شما سو به سو

کاش زمانی که تو را یافتم

با تو و دل گشته شوم روبرو

تا که بگیرم دل و عشقم بغل

نور نماند به یقین در سبو

 

علی برهانی (ودود)  

​​​