گلایه (غزلی برای دلم)

از این روزهای تلخی که میگذرد  گله دارم

و از خوشبختی  میشود گفت : فاصله دارم

اگر از زندگی با تو   عادلانه  بریده ام

ولی به حرمت نفست  کمی حوصله دارم

هرجا که نگاه میکنم هزار نقاب میبینم

 آه در این شهر تظاهر چقدرمشغله دارم

تو از جماعت حراف هیچ نمیدانی  میشنوی

 به شام زرد رنگ عبورت هنوز هلهله دارم

شب از طنین قدمهایم سکوت میشکند

انگار به کاروان حضورم هزار غافله دارم

 هر لحظه چه بی رحم زمان  میگذرد

 شاید حضور شرمگین تو را دامنه دارم

از درد بی کسی گرفته است  قلب ((روشن))م

این روزها از آغوشت  چقدر  فاصله دارم.