دشت شب‌بو

دوباره عطر تو آمد ز خرمن موها
دوباره پنجره وا شد به دشت شب‌بوها

دو چشم مست و خمارت که ناتوانم کرد
زبانزد است مداوم به دشت آهوها

ز رفتنت نکنم امتحان به موج بلا
سوار قایق یاسم بدون پاروها

منی که سینه سپر میکنم برای بلا
در آزمون تو هستم شبیه ترسوها

تو راز و رمز مرا رو نکن برای رقیب
رسید اگر به مرادش به لطف جادوها

بگو که دلبر ما را خیال بد نکند
گرفتمش چو غزالی میان بازوها

بکُش مرا و بکِش تیر آخرینت را
هدف منم ، بچکان از کمان ابروها

نیره جهان‌بین