تقدیم به معلمان سرزمینم

یاودود 

اولین چیزی که من اموختم 
,.,,/,.,,/,., 
نامشخص ماند در دریای ذهن 
قفل دانش زنگ زد پوسیده شد  
تا کلیدی باز کرد درهای ذهن 
شا کلیدی بود در دستان من 
باز میکرد انچه بر من بسته بود 
حرکتم را از وجودش داشتم 
 گرچه او از هر توقف خسته بود 
لحظه ای از من اگر او دور بود 
راه گم میکردم و حتی هدف
او معلم بود و ذهنم قلف باز 
آخرین آموزه اش بودا شرف